“Echte liefde betekent dat je niets van je partner verwacht. Dus echte liefde kenmerkt zich doordat jij erkent dat je een vrije ziel bent. Liefde zegt altijd ‘leer je lessen’ en die zal een ander niet verwijten dat hij (of zij) dus lessen op het gebied van trouw en ontrouw te leren heeft.”
-Marion van Diemen-

Annette Burgers gaat in gesprek met  Marion van Diemen. Volgens haar kan men de liefde in zichzelf ontdekken door het onderscheiden van de stem van liefde en de stem van het ego. Een belangrijke interventie als jou iets aangedaan wordt, een belangrijke filosofie en manier van leven. Het geeft een nieuwe kijk op jezelf, jouw leven, jouw manier van willen leven.

Hier zijn enkele belangrijke stappen die ze aanbeveelt:

• Leer de stem van liefde te herkennen, die de waarheid spreekt en eenvoudig is.
• Identificeer de ego-stem, die vaak problemen ziet en complexiteit creëert.
• Stel jezelf de vraag: “Wat zou liefde nu doen?” Dit helpt om je acties en gedachten te sturen vanuit een liefdevolle plek.
• Volg de aanwijzingen van de liefde en ervaar vreugde in je keuzes; als je vreugde ervaart, klopt het wat je doet.
• Vertrouwen is essentieel; alles is volgens de liefde een oefening in vertrouwen.
• Wees een gelukkige leerling van het leven en accepteer dat je altijd aan het leren bent in de liefde.
• Door deze stappen te volgen, kan men de liefde in zichzelf steeds meer laten groeien en ervaren.

Beluister hier de podcast: https://open.spotify.com/episode/2NzFrfaAG2ZknH2g46zjQ6?si=yi6WdqeJSkanBPxzK67eMA

Lees hier de transcriptie van het gesprek met Marion: 

Annette
Welkom. Dit is een aflevering van Sterker Na Ontrouw en mijn gast is Marion van Diemen, de auteur van het boek Relatie Voorbij Het Ego, wat als een groot cadeau bij mij binnen is gekomen. Van harte welkom Marion.

Marion
Dankjewel. Leuk om hier te zijn. Heel mooi.

Annette
Ja, niet voor het eerst dat je in Den Haag bent?

Marion
Nee, ik kom hier graag. Mijn roots liggen hier, ja.

Annette
Nou, heel toevallig. Marion, wil jij je even voorstellen aan de luisteraar? Wie ben je?

Marion
Ja, mijn naam is Marion van Diemen en ik ben al sinds klein, van kleins af aan, geïnteresseerd in wat is liefde en niet-liefde. En om maar meteen heel diep te gaan, ik ben een liefdevolle ziel die aan het leren is in liefde en liefde komt uitbreiden. En tegelijk werk ik als coach en schrijf ik boeken.

Annette
Nou, dat is wel een hele mooie omschrijving ook van liefde. Jij bent een liefdevolle ziel. En hoe zou je exact de liefde omschrijven? Wat is jouw definitie van liefde?

Marion
Liefde is en blijft lastig te omschrijven, ook al schrijf ik erover in het boek. Liefde is wel te herkennen. En iedereen is liefde. Ten diepste zijn we allemaal liefde. En dat gevoel kunnen we allemaal herkennen in onszelf. En het uitzicht bijvoorbeeld in verschijningsvormen als eerlijkheid, openheid, oprechtheid. Maar in eerste instantie is het natuurlijk een gevoel, een ervaring.

Annette
Ja, en soms is die liefde voor mensen best lastig te vinden in zichzelf. Ik weet niet of jij dat ook zo doet, maar ik heb het dan altijd over de liefdesbron in jezelf. En wat helpend is, en het overkwam mij gisteren, dat ik met een koppel bezig was en dat ik zei, ik ben een beetje bang dat het nu weer gaat gebeuren, maar als het gebeurt, dan gebeurt het gewoon. Ik zeg van, sowieso zijn mijn kinderen voor mij een liefdesbron. Ik zeg, maar sindsdat ik oma ben en nu voel ik het weer, is dat een ongelofelijke liefdesbron, die kleindochters.

Marion
Je straalt erbij.

Annette
Ik straal erbij en ik huil erbij.

Marion
Je glimt helemaal. Ja, het is prachtig. En dat is dus echt een beleving. Het gevoel van liefde. Het is eigenlijk voor mij het mooiste dat bestaat. En dat vind ik ook tegelijkertijd zo bizar. We zijn liefde. Dat is het gedachtegoed waar ik in geloof, wat ik ook ervaar, wat ik leef. Wat ik ook in anderen herken. En tegelijkertijd willen we liefde zijn en verlangen we er ook naar. En lukt dat niet altijd in relaties. En daar zit hem nou net, de crux eigenlijk.

Annette
Ja, dat is een mooi onderwerp voor vandaag om het daarover te hebben. Voordat we naar naartoe gaan, wat inspireerde jou om het boek Relatie voorbij het ego, een eenvoudige weg naar liefde, om dat te gaan schrijven? Wat was er persoonlijk voor nodig om hiermee aan de slag te gaan?

Marion
Ja, ik kom uit een gezin waarin ik liefde tekort ben gekomen. En dat voel je, dat weet je en dat als kind Was ik me daar wel bewust van, maar ik had er natuurlijk geen woorden voor. En het mooie is, ik ben er dus van overtuigd dat we allemaal liefde komen leren ook, dus ik gedurende mijn leven toen ontdekte ik, volgens mij mag ik het verlangen om te ontdekken wat liefde nou echt is en wat het niet is, volgens mij mag ik dat verlangen om dat te ontdekken volgen. En dat verlangen ben ik als een levensvraag, wat is nou echt liefde en wat is het niet, dat verlangen ben ik gaan volgen. Dus het is een rode draad door mijn leven. En uiteindelijk ontdekte ik steeds meer puzzelstukjes in mezelf en ook in relatie tot anderen. En ontdekte ik ook dat heel veel mensen, net als ik, in de war was over het verschil. Wat is liefde nou en wat is het niet? En als je die twee niet uit elkaar kan houden, niet kunt onderscheiden van elkaar, dan ben je eigenlijk heel vaak in de war over wat liefde is. En ook begrijp je niet goed waarom een relatie een bepaalde kant uitgaat, bijvoorbeeld.

Annette
Ja, dit is een heel groot puzzelstukje in de hele grote, in het geheel van het leven. Laten we eens beginnen met een paar stellingen. Als je het goed vindt.

Marion
Ja, tuurlijk.

Annette
Om maar even een beetje in te komen. Echte liefde betekent dat je niets van je partner verwacht.

Marion
Ja, dat is wel zo. En eigenlijk ook niet van jezelf. Dat vind ik als eerste heel mooi, dat je zegt ik ben vrij. Dus echte liefde kenmerkt zich doordat jij erkent dat je een vrije ziel bent, een vrij mens op deze aarde. En als je jezelf de volledige vrijheid kan geven die je eigenlijk hebt, dan kun je dat ook een ander geven. En als je het jezelf niet helemaal kunt geven, dan kun je het een ander ook niet helemaal geven.

Annette
Hetzelfde is natuurlijk met liefde. Als je geen liefde voor jezelf hebt, dan kan je het een ander ook niet geven.

Marion
Ja, en dat kenmerkt zich dus ook in een stukje vrijheid.

Annette
Ja, en betekent dat dat je vrij bent in een relatie? Of betekent dat dat je onder bepaalde afspraken je vrij voelt?

Marion
Het gaat hier eigenlijk over innerlijke vrijheid. Dat bedoel ik het meest. Dus we zijn eigenlijk allemaal vrij van binnen. En we zijn vrij om dingen te delen en we zijn ook vrij om dingen niet te delen. En die andere partner is vrij om dingen te delen en wat mij betreft ook vrij om dingen niet te delen. En dan is de rode draad in jezelf, maar past mij dit? Hoe de ander zijn vrijheid wil invullen en hoe ik mijn vrijheid wil invullen, past dit? Want weet je, als je het hebt over een liefdevolle relatie, dat kan alleen gedijen in vrijheid. Vrijheid is een voorwaarde voor liefde.

Annette
Ja, en een paar weken geleden had ik Lisette het hoofd als mijn gast. En zij zei ook, op het moment dat je een vraag stelt aan je partner met een verwachting, dan is het een eis.

Marion
Ja.

Annette
En dan is het geen vrije vraag meer waar een ander ja of nee op kan zeggen, want dan is de verwachting al van ja, je moet ja zeggen.

Marion
Het is eigenlijk heel eenvoudig. Als ik tegen jou straks zeg, zullen we nog lunchen, het is zo gezellig, en jij zegt nee, is dat een even goed antwoord als een ja? Het is een open vraag. En als je zo met elkaar in een relatie staat, welke de vorm die relatie ook heeft, we denken vaak aan partnerrelaties, maar het gaat om alle relaties, ook die met je kinderen, in jouw geval met je kleinkinderen, een ja is even prima als een nee. En als dat niet zo is, dan weet je al, aha, dan zit er alweer een verwachting aan, een oordeel, En als het eventjes misgaat, zeg maar, of vervelend gaat, een schuld. Dan gaan we schuld met schuldschermen.

Annette
En ik herken hem heel erg als je het dan hebt over de kleinkinderen. Toen ik vroeger bij mijn oma was, moest ik een kusje geven.

Marion
Heel herkenbaar voor veel mensen, denk ik.

Annette
En mijn kinderen zeggen dan ook heel netjes, als de kleinkinderen hier op maandag geweest zijn, geef oma even een kusje. Hebben ze niet altijd zin in en ze hebben gedurende de dag al een kusje gegeven. Dan zeg ik, ik hoef geen kusje. Doe maar zo, even zwaaien, dag zeggen, dat is prima genoeg.

Marion
Ja, je kunt liefde niet afdwingen. Dan is het meteen al niet liefdevoel meer. En de vorm van hoe je iemand groet of wat je met elkaar doet… is veel minder belangrijk dan de liefde. De liefde tussen elkaar. Laat die leidend zijn, eigenlijk.

Annette
Hartstikke mooi. We gaan naar de volgende. Ontrouw is het gevolg van het ego dat de overhand neemt.

Marion
Ja, sowieso. Als we kijken volgens de liefde en je leeft de liefde eerlijk, dan zeg je er is dan ook geen sprake van ontrouw, want je deelt gewoon je behoeftes op dat moment met je partner. Je vertelt wat je nodig denkt te hebben. We zijn allemaal wezens die liefde aan het uitbreiden zijn in deze wereld. Vooral liefde aan het creëren met elkaar en van elkaar aan het genieten. Of we zijn aan het leren. Niet tegelijkertijd. Dus ja.

Annette
Ja, en dan is het ook fijn als je bewust aan het leren bent.

Marion
Ja, en dan volgens die liefde wordt onthouden al moeilijk. Want dan zou je eigenlijk in het ideale geval je behoeftes gewoon open delen. En dan kun je samen kijken wat past ons als stijl en wat niet.

Annette
De volgende onvoorwaardelijke liefde is de enige ware vorm van liefde.

Marion
Nou ja, onvoorwaardelijk heeft altijd weer een tegendeel. Dat is voorwaardelijk, dus je blijft een beetje in de dualiteit hangen. En toch begrijp ik hem, want als je die dualiteit overstijgt, je hebt het echt over liefde. Liefde is. Dus liefde omvat alles, dus wij noemen dat dan onvoorwaardelijk. Dat is denk ik de dichtste mogelijke woord dat bij die liefde komt. Dus ja. Je houdt van het geheel, je houdt van het leven. Je doorziet de eenheid, dat we eigenlijk allemaal in verbinding zijn met elkaar. Dat kenmerkt die onvoorwaardelijkheid. Ik hou van je ook al doe je niet wat ik van je wil.

Annette
Precies, en ik zie natuurlijk heel veel, dat overkomt mij ook, dat als je het oneens bent, dat het heel verleidelijk is om in die voorwaardelijkheid te komen. Als jij dit, dan doe ik ook dat, en ja maar nooit. En het gaat soms zo ver bij koppels, Dat het ook wel eens is dat, en ik ken dit stukje vanuit een paar dames, die ontevreden zijn over de rol van de man in het huishouden, zich daar niet in gesteund voelen, en zich dan ook s’avonds niet letterlijk en figuurlijk bloot kunnen geven en de seks voorwaardelijk maken. Ja, ja. En dan kunnen ze het er wel over hebben en dan realiseren ze zich, hé, waar ben ik eigenlijk mee bezig met dat stukje voorwaardelijkheid. Maar het gebeurt heel gemakkelijk, van ja, maar ik moet altijd.

Marion
Ja, geen seks is dan de straf, hè. En het huishouden loopt wel op rolletjes, dat is een beloning, dat is seks. Ja, dat is zeer onvoorwaardelijk. Voor wat hoort wat.

Annette
Het ego is de grootste vijand van liefde in een relatie.

Marion
Nou, dan geven we het ego teveel kracht. Nee, het is geen vijand. We hoeven er ook niet bang voor te zijn. Het is een illusie.

Annette
Oké, hartstikke goed. Dat waren de stellingen. Voordat we naar de casus gaan van Sandra en Ronald, waar ik dan naar aanleiding daarvan wil ik graag het gesprek met je aangaan. Wat heb jij zelf met het thema ontrouw?

Marion
Ik heb ontrouw meegemaakt. Ik ben nu 53 jaar. Het is een hele tijd geleden, maar ik heb het wel meegemaakt aan beide kanten. Dus iemand is een keertje vreemd gegaan met een ander in een relatie en ik heb zelf ook een keertje iets uitgehaald. Ik ben nu 28 jaar samen met mijn man en gedurende die relatie ben ik wel een keer flink verliefd geweest. En dat heb ik eigenlijk direct met mijn man besproken. Wat me nou gebeurt? Gewoon aan de keukentafel. Wat me nou gebeurt? Volgens mij ben ik vreselijk verliefd. Nou ja, we weten allemaal wel hoe dat is. Dat kriebelt en dat gaat de keer. En ik verlangde ook enorm naar seksuele relaties met die ander. En ik moet je zeggen, tegelijkertijd hield ik van mijn man. Dus het was niet, ik hou niet van mijn man. Ik wist, en dat kon ik naar hem ook uitspreken, ik hou razend veel van jou. En we hadden echt toen ook al een heel fijn leven. Maar dit gebeurt me wel. En nu. En daar hebben wij samen eigenlijk over kunnen praten. En toen leerde ik zijn kracht kennen. En toen zei hij, als je er iets in uit te zoeken hebt, dan ben je vrij. Maar ik wil wel daar contact over houden. Want als wij het lijntje niet meer hebben, dat wij daar niet over kunnen delen, dan zijn wij niet meer intiem. Want intimiteit is eigenlijk, wat mij betreft, dat de liefde tussen elkaar, dat alles bespreekbaar is, gaande kan blijven. En ik wist ook, toen ik naar binnen ging, van, maar waarom, hoe komt het nou, dat ik deze man, die andere man, zo aantrekkelijk vind. Wat heeft hij misschien wel wat ik in mezelf mag ontwikkelen.

Annette
Wat was de wake-up call?

Marion
Ja, het was voor mij een wake-up call, inderdaad. Ik zit even te voelen, ik moet even terug in de tijd. En ik ontdekte dat deze man een hele duidelijke visie had over het leven en dat vond ik razend aantrekkelijk. En dat klopt, want ik kon nog niet uiten waar ik echt voor sta. Ik had dat te leren. Deze man was heel krachtig in de energie, had heel veel humor. En ik ook, maar ik had dat in mezelf nog veel meer ruimte te geven. Deze man die gedroeg zich heel vrij met zichzelf en oké met zichzelf. En dat had ik eigenlijk in mezelf nog verder te ontwikkelen. Plus dat ik ontdekte, ik heb wat te leren in het thema, werkelijk vrij zijn. Is mijn lichaam van mij? Zijn mijn gedachten van mij? Bepaal ik elk moment wat ik wil en waar ik wil zijn? Ben ik zo vrij? En ik kan je zeggen, dit gesprek ben ik met mijn man aangegaan en met die andere. Persoon heb ik kunnen uitwisselen, want hij was ook razend verliefd op mij. Ik ben ook razend verliefd op jou en ik ook op jou. En we gaan er niks mee doen. We gaan er fysiek niks mee doen. Maar we hebben allebei hier wel wat van te leren. We blijven lekker van elkaar af, want ik wist ergens van binnen, daar gaat het niet om. Dat je elkaar seksueel aantrekkelijk vindt, wil niet zeggen dat je met elkaar naar bed moet.

Annette
En hoe ben jij van die verliefdheid afgekomen? Want dat merk ik bij mijn koppels, dat die verliefdheid soms, ondanks de keuze om bij de eigen partner te blijven, zo gigantisch groot is. Daar zijn geen pilletjes voor. maar dat het moeite kost om van die verliefdheid af te komen. Hoe ben jij daarvan afgekomen?

Marion
Ja, het woord afkomen, dat werkt niet. Dus ik wilde er ook vanaf. Het ego zegt altijd, ik ben er klaar mee. Ik wil hiervan afkomen. Dat is het ego. Dus dan weet je het ego, gelukkig was ik al met deze materie bezig. Dus ik kon mezelf daarin wakker houden. Er van afkomen gaat niet. Ik wilde het wel, maar ik kwam er maar niet vanaf. Bij deze. Maar ik moest het doorleven. Ik ging die eigenschappen die hij liet zien, die gaf ik ruimte in mezelf. En ik wist als ik daarin groei, dan word ik van binnen. Dus dan ga ik echt mijn kracht gebruiken. Die ga ik toelaten. En als ik daarin groei, dan raken we los van elkaar. En hij had natuurlijk wat te leren ook aan de andere kant van mij. En ik weet niet wat dat is. Dat hadden we niet gedeeld. Dat deelde ik met mijn eigen man. Wat wij samen daarin te leren hadden. Dus die relatie, die intieme relatie met mijn man, die was nummer één.

Annette
Ja, en de dingen die jij te leren had, dus de delen van jezelf die onontwikkeld waren of die je weggestopt had omdat die niet tot uiting konden komen in jouw jeugd, die je toen met je man besprak, en je man die toen ook heel sterk reageerde, daar kwam een verdieping van door in jullie relatie?

Marion
Dat eigenlijk mijn eigen man zoveel kracht had, dat hij mij de ruimte kon geven. Om te zeggen, want we deelden natuurlijk verder met niemand, want de wereld kan daar soms lastig mee. Heel oordelend. Dus op dat moment, het is nu al heel lang geleden, maar op dat moment deelden we dat samen. Maar ik ontdekte zijn kracht en ik mocht helemaal alles voelen van hem. Zij, voel maar gewoon wat je voelt. En ik kon hem weer de vrouwenkracht teruggeven, de verbinding die ik met hem zocht, dat hij op vrouwenkracht echt kon vertrouwen. Dat ik echt met hem alles wilde delen. En ook dat ik van hem hou. En ik kreeg steeds nog meer waardering voor hem. Juist voor die zachte kracht.

Annette
En het was niet zo dat hij in het begin toch een beetje last had van angst?

Marion
Hij zei natuurlijk, hij zei tegen mij, ik vind het heel spannend. Ik vind het heel spannend. Voor mij hoeft dit allemaal niet. Natuurlijk. Dit kan je heel spannend vinden, absoluut. Daar was hij ook heel eerlijk over. Het is natuurlijk spannend, want laten we wel wezen, liefdevolle relaties, je gaat altijd met elkaar op avontuur. En je bent nooit de eigendom van een ander, wederzijds. Je weet ook nooit welke kant het op gaat.

Annette
Je hebt een garantie tot het rempen van de deur.

Marion
We hebben geen garantie. En liefde doet nooit pijn. Dus wat het pijn doet, is het ego dat je in jezelf tegenkomt. Dat is altijd wat pijn doet. En die heb je los te laten. Dus, fijn. Dank je wel dat dit pijn doet. Dus voor hem was het ook transformerend. Hij dacht, oeh, dit vind ik echt heel spannend. Dit is best wel spannend. Maar we konden het samen overhebben. En die oprechtheid die ik naar hem natuurlijk toonde, deed hij me ook goed. Wat is ze eerlijk? Wat durft ze eerlijk te zijn? En ik zei, ja, maar dat durft bij jou. Dat zegt ook wat van jou. Ja, dan snap je al dat gedurende die verliefdheid, wij gewoon een liefdevol gesprek hadden. Ja, dat is natuurlijk heel fijn.

Annette
Ja, dat betekent per definitie groei in de relatie.

Marion
Juist, ze waren aan het groeien. En dan zie je dat het helemaal geen bedreiging hoeft te zijn. Maar mensen zijn zo bang van het woord vreemdgaan of verliefd zijn op een ander.

Annette
Het mooie in jouw verhaal, Marion, is ook dat het overkwam je. Ik zeg dan altijd, je staat op zo’n moment in het bos, allemaal verwart, waar ben ik? Maar jij hebt de hand vastgepakt van je man en je hebt het direct verteld, terwijl in veel andere gevallen, en ik kan het makkelijk zeggen, want ik ben niet anders geweest, Neem je een afslag in je eentje, ga je dat bos in en laat je eigenlijk je partner achter op de plek waar je samen gestaan hebt. En dat maakt een wereld van verschil. Of je naast elkaar staat of dat je stiekem je partner in het ongewisse laat, een afslag neemt en daar soms, in sommige relaties, kan dat vier, vijf jaar, vier maanden, vier weken, één keer, het is variërend natuurlijk, dat iemand alleen in dat bos gewandeld heeft en daar allerlei avonturen beleefd heeft en dan na zo’n vier jaar of na zes jaar komt de partner er pas achter. Dus het is zo anders in het verhaal als je het direct, dat je de ballen hebt om het te vertellen.

Marion
Ja, dat is inderdaad zo. Heb je die kracht en die oprechtheid en geloof je ook in de kracht van oprechtheid en eerlijkheid. En hoe langer je wacht, hoe moeilijker het wordt eigenlijk dan ook. Want dan wordt het steeds spannender. Misschien heb je wel meer te vertellen, omdat je al meer uitgevogeld hebt. Dus ja, dat klopt. Oprechtheid, eerlijkheid is heel belangrijk. Dan moet ik wel zeggen, als je het eigenlijk nog een laagje dieper bekijkt, dan denken we dat we van elkaar een afslag kunnen nemen door een ander niet te vertellen wat we uitspoken, zeg maar. Maar in de energie, staan we natuurlijk allemaal open. Dus we weten eigenlijk vaak wel heel goed wat er speelt, ook al vertellen we het niet. Dat vind ik echt heel bijzonder ook. Toen ik me steeds bewuster werd van wat ik doe met iemand of wat ik niet doe. In gedachten zijn we allemaal verbonden. Onze geesten staan allemaal met elkaar in verbinding. En we pikken eigenlijk heel veel van elkaar op, ook al uiten we het niet in woorden of in gedragingen. Dus wat krijg je al van elkaar mee? En dat hoor je ook mensen wel zeggen, mijn intuïtie zei al. Ja, maar ik vertrouwde mijn intuïtie niet, want hij zei toen dit en toen geloofde ik hem weer, of andersom haar weer. Dus het hangt eigenlijk als een wolk om je heen. Maar we menen het dan niet te delen. Dat is natuurlijk ergens ook nog…

Annette
Ik heb er geen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan van hoeveel procent het al in de kutsfeeling inderdaad het gevoeld heeft van hier speelt iets en hoeveel procent dat niet heeft, maar ik kom het wel allebei tegen. Mensen die echt zeggen ik had helemaal niks in de gaten en mensen die zeggen Ja, ik weet het al heel lang, maar het werd ontkend, waardoor ook een bepaalde vorm van gaslighting plaats heeft gevonden, omdat het zo ontkend werd dat zelfs partners die bedrogen werden, die bedrogen worden, naar de psycholoog of naar maatschappelijk werk gestuurd worden van ja, jij bent jaloers, ga maar aan je jaloesie werken. En zo ver kan het gaan.

Marion
Ja, weet je als je echt een liefdevolle verbinding hebt en dat kan per moment wijzigen. Dus ik spreek in het boek over een liefdevolle relatie of een speciale relatie. Dat wil zeggen, een liefdevolle relatie is op dat moment heb je verbinding in liefde. En een ander moment kan het een speciale relatie zijn, dan ben je verbonden vanuit het ego en dan voel je juist geen verbinding, want ego kan niet verbinden. Nou, die twee, dat is echt wel een verschil van dag en nacht. Maar als je echt in liefde verbonden bent, dan sta je aan. Er staat alles aan. En eigenlijk kun je dan, maar dat kun je ook ontwikkelen in jezelf, kun je elkaar dus wat beter lezen. Het is net alsof je een klepje van je hoofd openzet en eigenlijk weet je dan veel meer van elkaar dan je misschien bewust bent. Maar veel mensen zijn al jong van hun intuïtie vandaan geraakt. En dan voel je elkaar ook lastiger aan. En ik denk toch dat het leuk is als ik een voorbeeld noem. Ik heb mijn zoon toestemming gegeven, want het kan maar zo zijn dat dit een handig voorbeeld is om te gebruiken. En ik voel het nu ook zo. Mijn zoon is een paar weken geleden, die is 21 jaar, en die is een paar weken geleden geopereerd aan zijn schouder. Dat is toch een dagopname, een intensieve operatie, belangrijk ook. En hij is helemaal goed doorheen gekomen. En natuurlijk was hij even zenuwachtig. Hij werd weggebracht, mijn man bleef bij hem in het ziekenhuis, hij is geopereerd. Maar net voordat hij onder narcose ging, ik was met mijn dochter, die kwam ook gezellig mij eventjes die dag elkaar doorhelpen, want hij ligt toch plat, het is toch een beetje spannend. En wij liepen even door een straatje buiten. En ik zei op een gegeven moment tegen mijn dochter, ik zeg, oh ik hoor zijn stem. Ik hoor nieuw, mijn zoon, zijn stem. En we zijn even stil en ik hoor hem zeggen, mama ik ben zenuwachtig. En we waren dus fysiek niet bij elkaar. Mama, ik ben zo zenuwachtig. En ik praat in gedachten tot hem en ik zeg, lieve jongen, ik snap het. En je wordt zo geopereerd en ik begrijp het helemaal, maar het is voor je beste wil. Het gaat goed, het zal goed gaan en we halen je straks op en je gaat weer mee. Het is oké. Geef je over. En hij meldt zich nog een keer. Maar mama, ik ben zo erg zenuwachtig. Ik zeg, ach lieve jongen, ik snap het, ik begrijp het. Dus weer zo’n verhaal. En ik laat het los en ineens voel ik dat hij zijn energie bij me weg is. En ik loop, wandel met mijn dochter verder en we hebben het erover. Ik zei nou heel bijzonder dit en dat. S’avonds zijn we thuis. Hij zit op de bank, helemaal murf natuurlijk. Maar een bepaalde helderheid. Hij zegt, mama, ik was van tevoren wel heel erg bang. Echt zenuwachtig. Ik zeg, ik heb in gedachten volgens mij met je gesproken. Ja, ik hoorde jou, zei hij. Ik zeg, wat heb ik dan in jouw gedachten gezegd? En hij kon precies noemen wat ik net noemde. Zo verbonden. En dit is dus gewoon echt de realiteit. In liefde ben je zo verbonden dat je kunt afstemmen op elkaar. Je kunt via energie communiceren. En dat is toch heel bijzonder, hè? En voor mijn zoon heel gaaf dat we dit dus bij elkaar herkend hebben, want het geeft hem een soort van oorvertrouwen, van hey, fysiek zijn we dan niet bij elkaar, maar in de geest zijn we eigenlijk, en dan kom je weer op wat liefde is, eenheid, allemaal verbonden. En het contact gaat dus verder, ook al zijn we fysiek niet bij elkaar. En dat is zo gaaf aan liefde. Iemand kan je niet verlaten, iemand kan niet bij je weg in de geest, we zijn altijd en eeuwig verbonden.

Annette
Amen, zou ik bijna zeggen. Hartstikke mooi. Voordat we naar de casus gaan, wat kan je nog verdiepend vertellen, uitleggen over het ego? Wat is het ego? Veel mensen koppelen het aan egoïstisch, egoïsme. Maar wat is het ego wat we allemaal hebben?

Marion
Simpel gezegd is ego de niet-liefde. Het is een energie die gewoon aanwezig is. We leven in een duale wereld, liefde en iets wat niet liefdevol is. Daar komen we tegen. Daar hebben we ook voor gekozen, ga ik vanuit, om hier lessen te leren in de liefde. Liefde kenmerkt zich door wat we net benoemden. Ik kan allemaal aspecten aanzetten, maar het is een soort van energie, een eenheidservaring en iets wat je voortstuwt, wat je laat bloeien in je leven. Je voegt je passie en je gaat mooie dingen scheppen. En het ego is de niet-liefde ofwel de angst. Dus elk moment kun je kiezen voor liefde, elk moment hè. Of je kiest voor het ego, wat synoniem angst is. Wat altijd angst als basis heeft.

Annette
Ja en wat zich eruit kan zien als wanhoop, machteloosheid, frustratie, verdriet, boosheid, maar waaronder angst zit.

Marion
Ja, wat heel belangrijk is, is dat het niet de verschil is tussen goed en fout. Dus liefde is goed en dan is het ego fout. Nee. Nee, het gaat echt over waarheid en onwaarheid. Liefde is de waarheid, dat is wie we zijn. Dat is wat we hier komen brengen, waar we blij van worden. Samen scheppen, hoe leuk is dit, hoe leuk is het om bij jou te zijn vandaag, om dit mooie gesprek te hebben. En de niet-liefde is eigenlijk de angst, de angst voor verbinding, maar we zijn verbonden. Dus het is ook een grap. Het ego is ook grappig. We moeten hem ook niet als angstig zien en het zei ik al eerder, maar als je hem doorziet, dan betekent het niks en dan lost het ook echt op.

Annette
Als je het doorziet, dan moet je het ook niet te serieus nemen, dat ego.

Marion
Nee, helemaal niet. Alleen als je niet bewust bent van wat het ego is en dat die stem levenslang meegaat en je kunt hem dus niet onderscheiden van de liefde, dan loopt alles door elkaar. Dan hoor je een stem in jezelf of je vindt dat je dit moet gaan doen of je vindt dat je dat moet gaan doen. Maar je luistert niet van hé, maar is dit nou de stem van liefde die ik in mijzelf hoor? Of is dit nou de ego stem? En je doet dan maar wat eigenlijk, onbewust. Dus het is wel belangrijk om die twee uit elkaar te halen. Nou, het ego is niet tot humor in staat, dus dat wordt ook nooit lachen, wordt ook nooit gezellig. Liefde die heeft zelf sport en vreugde en blijdschap en ja.

Annette
Dankjewel, dat is wel even belangrijk om iets meer te weten over het ego voor de luisteraar. De casus van Sandra en Ronald… Zijn dit echte mensen? Nee, die heb ik verzonnen. Ik zou nooit zomaar cliënten neerzetten. Sandra en Ronald zijn tien jaar getrouwd en hebben samen twee jonge kinderen. Ze hebben een stabiele relatie gehad, maar de laatste paar jaar is de passie wat verdwenen. Het zou zomaar wel een echt verhaal kunnen zijn. Ronald is druk met zijn werk, heel druk en vaak afwezig, zowel fysiek als emotioneel. En Sandra voelt zich vaak eenzaam en mist de connectie en de intimiteit die ze vroeger met Ronald had. Ze hebben een goedlopende familie BV met de kinderen. Sandra heeft geprobeerd dit alles met Ronald te bespreken, maar hij lijkt het probleem niet serieus te nemen. Enkele maanden geleden ontmoette Sandra een collega, Mark, met wie ze een klik voelden. En wat begon als een gewoon contact, wat een soort van vriendschap werd, groeide al heel snel uit. En dat ging ook met berichtjes via de mobiel, via de WhatsApp, tot een emotionele affaire en uiteindelijk tot een fysieke affaire. Sandra voelt zich schuldig en verwart over haar gevoelens. Ze houdt nog steeds van Ronald, maar de aandacht en de passie die ze van Mark krijgt, vervult een behoefte die ze zo lang heeft gemist. Ronald komt erachter dat Sandra vreemd is gegaan door een bericht dat hij per ongeluk op haar telefoon ziet. Hij is diep, diep, diep gekwetst en voelt zich verraden. Sandra biegt haar affaire direct op en zegt dat ze bereid is om te stoppen met Mark en hun huwelijk te redden waar ze voor wil vechten. Ronald weet echter niet of hij Sandra kan vergeven. Laat staan dat hij ooit weer het vertrouwen denkt te kunnen gaan herstellen. En ze zitten nu in een padstelling. Ronald overweegt een scheiding, maar twijfelt vanwege hun kinderen en hun gezamenlijke verleden. En hij houdt ook nog van Sandra. Sandra is wanhopig om het goed te maken en wil bewijzen dat ze nog steeds van Ronald houdt en dat hun huwelijk de moeite waard is om voor te vechten. Hoe zou jij Marion, vanuit je visie over liefde en het overstijgen van het ego, adviseren hoe Ronald en Sandra hiermee om kunnen gaan?

Marion
Ik zou u als eerste vragen, zijn jullie bereid om te onderzoeken wat liefde echt is? En dan ook liefde van het ego te onderscheiden. Want bereidheid, als je bereid bent Om dat echt te onderzoeken. Als je zegt, nou wil ik die twee niet meer door elkaar halen. Want liefde maakt je altijd gelukkig. Als je daartoe bereid bent, dan kan het gesprek plaatsvinden.

Annette
Ja, en dat moet wel een beslissing zijn.

Marion
Ja, je moet echt bereid zijn om te zeggen, oké, weet je, hoe het nu loopt, ik wil het niet langer meer zo. Er moet een andere manier zijn. En als je je dat afvraagt en je hebt maar genoeg van bepaalde affaires of toestanden in je relatie, op een gegeven moment komen we allemaal namelijk wel een keer op een punt, omdat we zien dat we dezelfde dynamiek terugkomen. Op een gegeven moment vragen we ons allemaal wel een keer af, er zou een andere manier moeten zijn. Wat begrijp ik dan nog niet over liefde? Want het enige wat je kunt doen, niemand is schuldig, maar we vergissen ons. We vergissen ons in de liefde, in wat liefde is en wat het niet is. En ben je bereid om te gaan ontdekken wat liefde echt is? En als je ja zegt, dan is het veld open.

Annette
Is het mogelijk voor Ronald om Sandra te vergeven en hun huwelijk te herstellen, zonder dat de ontrouw als een blijvende schaduw over hun relatie heen blijft hangen? Meenemend in het onderzoek.

Marion
Mijn antwoord is voor deze persoon, maar ook voor iedereen, ja, want het is een besluit dat je zelf neemt, los van die ander. Die ander heeft er niet eens wat mee te maken, want vergeving gaat over innerlijke zuivering. Dus ik had liever gehad dat je niet vreemd ging bijvoorbeeld. Maar dat was niet zo. Dus ik laat het idee dat je dat niet had mogen doen nu los. Dus innerlijke vergeving gaat echt over die beelden die ik op jou geplakt, hoe jij zou moeten doen, wat jij zou moeten leren, wat je niet mag doen, dat je die losmaakt. En daar gaat die innerlijke zuivering over.

Annette
In je boek heb je er ook over geschreven, daar zit ook een opdracht bij of een oefening bij over hoe je om kan gaan met het stukje, daar gaat het geloof ik over de verwachtingen, de verwachtingen die je hebt van een ander. Dat is in dit geval ook de verwachting, je bent mijn partner en dit doe je niet. En ook een heel stuk over vergeving, want vergeving, is heel moeilijk voor heel veel mensen. Het ego wordt heel diep geraakt.

Marion
Het ego is bang dat je tot vergeving overgaat, want dan ga je doorzien dat er echt geen probleem is. En dit is een grote uitspraak waar mensen lastig bij komen en dat begrijp ik, dat had ik ooit ook. Maar als je het ego doorziet, dan doorzie je dat het een spel is. Want, laten we eerlijk zijn, als je een relatie aangaat met wie dan ook, dan weet je, als je diep naar binnen gaat, dan begrijpen we allemaal wel, dat je liefde komt geven en liefde komt leren. Dus je treft een partner die heel veel te geven heeft, en jij hebt ook heel veel te geven, dat zijn hele leuke dingen, maar we hebben ook allebei wat te leren in de liefde. Dat komen we ook met name allemaal doen. Dus we gaan ook stukken in elkaar ontdekken waar die ander iets in te leren heeft. En ik heb dan ook in dingen te leren, die komen we bij elkaar tegen. Dus liefde zegt altijd leer je lessen en die zal een ander niet verwijten dat hij dus lessen op het gebied van trouw en ontrouw te leren heeft. Alleen, dus het innerlijke vergeving is belangrijk om dat los te, om te zuiveren van binnen. Ik had liever gehad dat je dat niet deed, maar je hebt het wel gedaan. Er zit een soort van acceptatie in, kennelijk heb jij daar iets in uit te zoeken. Oké, en dus laad ik de verwachting dat je dat niet had moeten doen los en daarna zelfvergeving. Wat in mij raakt me nou zo? Waarom ben ik nou zo enorm van slag? Want ik ben een liefdevol persoon, ik ben compleet, ik ben vrij. Wat maakt nou dat die ander mij zo kan raken? In hoeverre ben ik trouw naar mezelf in deze relatie geweest? Dus dan ben je eigenlijk allebei met trouw en ontrouw bezig. Want uiteindelijk komen we echt op… Want ontrouw en affaires en zo gaat eigenlijk uiteindelijk allemaal om In welke mate ben ik mijzelf trouw? En waar ben ik mijzelf verloren in dit verhaal? En dat hebben beide partners in zichzelf ook echt even te onderzoeken.

Annette
Ja, en in dit geval van Ronald en Sandra. Ronald was misschien al eerder ontrouw, omdat hij dag en nacht aan het werk was.

Marion
Zelfmisleiding, dat koppel ik aan ontrouw, waarin misleid ik mezelf? Waar ben ik zelf van de liefde vandaan gegaan? Zelfmisleiding is de weg naar het ego. Dus je hebt liefde en het ego, je zou een weg daartussen kunnen zien. De weg die je bewandelt richting het ego, je zegt doe mij die maar, dat is een leuk alternatief, het ego is veel leuker leven dan die volgens de liefde. Zelfmisleiding is de eerste afslag.

Annette
Ik vind het super interessant. Ik denk dat de wereld er heel anders uit zou zien als we dit allemaal als een vak op school zouden krijgen. Vandaar ook mijn vraag aan jou, wil je dit boek herschrijven voor kinderen? Dat je het ergens meekrijgt. Ik denk echt dat het leven er anders uitziet als we dit vanuit deze levensvisie, want het is geen Methodiek absoluut niet. Het is een manier, een way of life. Als we zo kunnen leven, dan zou in mijn perceptie relaties er anders uitzien, maar de hele wereld er anders uitzien.

Marion
Ik ben het helemaal met je eens. En mijn kinderen van 20 en 23 jaar, die lezen het. Ze zijn eigenlijk zo opgegroeid ook, maar lezen het nu na, want mama heeft een boek uitgebracht. Vooral herkennen ze het. En het verspreidt zich in vriendengroepen. Ik merk ook echt vanaf 18, misschien wel hele wijze kinderen, vanaf 16 al, is dit echt al te lezen hoor, want de ziel verstaat het. Jonger zou inderdaad misschien handig zijn om iets eenvoudiger, maar laten we ons niet vergissen in die jonge kinderen, wat waar is en wat over liefde gaat en niet lief te verstaan zijn met de ziel.

Annette
Ja, en iedereen voelt uiteindelijk, dat is ook met elk koppel op de bank, iedereen voelt en iedereen heeft wel iets waardoor je de liefde kan voelen.

Marion
Ja, het zit in je.

Annette
Waardoor de een resoneert beter met natuur en muziek. Ik zeg wel altijd, als je die liefdesbron in jezelf, als je die te zoeken hebt om weer een stapje te kunnen zetten, neem niet de liefdesbron waarin de partnerliefde zit, Want soms is die dus eventjes weg, maar wees daarin autonoom en zorg dat je een eigen sterke liefdesbron hebt, die je bij wijze van spreken, ja, dag en nacht kan oproepen en kan voelen.

Marion
Ja, precies. En het mooie is, we zijn van binnen liefde, dus die bron is er. Mooi, het liefdesbron, dat je dat zo benoemt, die is er, maar connecten we. En dat is per seconde connect ik nu in de liefde. Dan voel ik mij in vrede, dan voel ik vreugde en ik voel mijn eigen vrijheid. om te zijn wie ik ben. En daar gaan we echt alleen maar over. We gaan alleen maar over, zijn wij nu in liefde? En we gaan niet over, is die ander in liefde? Dat merken we wel, maar we gaan daar niet over. Dus we hoeven alleen maar op onszelf te letten. En dan kan het echt zo zijn dat die ander stikchagrijnig is en ik ben in liefde. Nou, dan denk ik, dan loop ik toch lekker een blokje om. Ik hoef daar niks mee. Dat is het gedoe van een ander. Dus de verantwoordelijkheid gaat echt enkel maar over onszelf. Of als je jonge kinderen hebt, over de kinderen. Dat is even een andere slag. Maar met volwassen mensen ga je enkel over jezelf.

Annette
Het heeft mij ook wel geholpen, want mijn moeder is vorig jaar overleden. Je schenkt gerust nog water voor jezelf in haar, met prik of zonder prik. Mijn moeder is vorig jaar overleden en daar zaten best nog wel wat moeder-dochter issues in. En daar had ik nog wel iets te onderzoeken op het gebied van schuld, waar ik me dan schuldig over voelde. En ik kan wel zeggen dat geheel onverwachts het laatste stukje wat ik te doen had hierin geholpen is door de inhoud van dit boekje.

Marion
Wat fantastisch, wat fijn en wat bevrijdend.

Annette
Zeker.

Marion
Dat is echt heel fijn om te horen. Dat doet me goed.

Annette
Terwijl het niet mijn motief was om het te gaan lezen. Relaties, ontrouw, maar op dat stukje schuld en de vergeving. Ik heb ook gelijk het boek uiteindelijk aangeschaft van Willem over het boek der vergeving.

Marion
Het boek van vergeving, fantastisch boek.

Annette
Dus die heb ik aangeschaft, die komt van de week. En zo kom ik ook steeds meer in bepaalde boeken, in bepaalde manieren van werk. Ik ben heel erg van de imagodialoog met koppels en dan denk je van ja, dit is… ook weer verrijkend aan de imagodialoog, omdat we daar ook altijd kijken naar wat zegt een, wat is de wake-up call van de affaire van een verliefdheid, wat zegt dat over de verloren delen vanuit je jeugd, van de behoeften die niet vervuld werden. Meestal is een verliefdheid daar, bijna altijd, een antwoord op en dan zeker als je al een relatie hebt, welke delen van jezelf komen dan niet aan bod, maar kom je dan dan weer buiten de deur tegen en dit past daar, sluit daar naadloos op aan. Alles komt een beetje natuurlijk naar dezelfde richting, maar ik denk ook wel dat luisteraars dan denken, maar hoe zit dat dan? We hebben bijvoorbeeld welke rol speelt het ego in de gevoelens van schuld en wraak die vaak ontstaan na ontrouw? En hoe kan je dit, als het je echt zo, zo, zo, zo veel pijn doet, hoe kan je dit overstijgen?

Marion
Door de waarheid in jezelf weer te gaan herkennen. Dus als jij in de liefde, zeg maar, afgestemd bent op de liefde en de liefde in jezelf voelt, dan ervaar je vrede en dan ervaar je vreugde en dan ervaar je ook, dat kun je ervaren, dat kun je eens opletten, Completheid. Je bent eigenlijk compleet. Je bent nooit iets verloren. We denken dat wel, dat ego zegt je bent een heleboel kwijt. Je herstel of je heling gaat jaren duren. We denken in processen en eeuwen ook zelfs. Maar eigenlijk zijn we gewoon helemaal compleet zoals we zijn. Dus we kunnen niks verliezen. Dus als je zo compleet bent, hoe kan een ander dan jouw geluk afnemen? Hoe kan dat eigenlijk dan? Dat kan helemaal niet. Die ander kan eigenlijk van alles doen. En ik kan gewoon niet meer geluk blijven, tenzij ik mijn geluk afgeef en zeg ja, dit is zo verschrikkelijk. Nou, dan ben ik ook maar niet meer gelukkig, want jij hebt mij echt een heleboel aangedaan. En ik begrijp dat wel, want zo doet de wereld. Zo ben ik ook opgegroeid. Ik heb ook die dingen, ben ik allemaal gaan geloven. Maar als iemand echt weer ontdekt van hé, maar liefde is dit, dat ziet er zo uit. Ik ben eigenlijk compleet op het moment dat ik mijn ongelukkig gaan voelen en ik denk dat dat door een ander komt, dan heb ik mijn geluk dus afgegeven. Ik heb een ruil gemaakt. Als jij nou voortaan dat niet meer doet, dan ben ik ook gelukkig. Dus ik laat mijn geluk dan van die ander, wat die wel of niet doet, afhangen. Ja, dan ben ik, ja… Wat ben ik dan? Een ongeleid projectiel in de hoop morgen gelukkig te zijn als hij het maar niet meer doet. Dan ben ik overgeleverd aan het ego dus, want dat is de manier waarop het ego werkt.

Annette
Ja, dus in feite heb je de sleutel van jouw eigen liefde gegeven aan je partner op dat moment.

Marion
Ja, je zegt jij gaat vreemd, even platgezegd, en dus ben ik niet meer gelukkig. Dus mijn cadeau van geluk, wat in mijn hart ligt, wat ik heb, dat haal ik er even uit, zeg maar, denkbeeldig, en dat geef ik aan jou, want het is alle reden nu. En daarmee beschuldig ik hem natuurlijk, want ja, je ziet mijn leed, je ziet mijn wallen, je ziet mijn verhaal. En die ander gaat zich schuldig voelen, die krimpt ook in, die is ook wat verder van de liefde vandaan, van zichzelf vandaan. En die denkt, mijn god, wat heb ik nou toch allemaal uitgevroten. Maar als je echt gaat geloven dat je hier op aarde komt, dus om liefde uit te breiden, maar ook om liefde te leren. Dat zijn we allemaal aan het doen. En je dat echt gaat voelen en doorzien, dan is er geen sprake van schuld. Dan vergissen we ons in de liefde wat het is of wat het niet is. En die vergissingen, daar leren we van. En dan zeggen we, oh, maar dat heb ik nou al zes keer doorleefd. Daar trap ik niet meer in. Dat is een voorstel van het ego, die wat grapjes wil, die wat gollen wil uithalen, maar ik doe niet meer mee. Dus werk ik nou samen met de liefde of werk ik samen met het ego? Ga ik nu beschuldigen en anderen veroordelen? Of zeg ik misschien tegen een levenspartner die heel graag twintig keer vreemd gaat of veertig en ook nog niet wil inzien, nog niet bereid is om te kijken met jou wat liefde echt is, van nou voor mij is het genoeg. Ik overstijg eigenlijk dit thema wel. Ik voel nu een grens. Ik heb geleerd op jou dat ik mijn geluk niet van een ander laat afhangen en daarmee is het overstegen en laten we de vorm van de relatie veranderen. Laten we allebei uit elkaar gaan, zeg maar, ergens anders gaan wonen en dan verandert slechts de vorm van de relatie. Maar als je het in liefde kan afronden, in ieder geval jij voor jezelf, hoef je ook niet afhankelijk te zijn of een ander dat kan, maar jij kan in ieder geval zien van joh, dit is een liefdevolle ziel, een liefdevol wezen die ook aan het leren is in de liefde, maar hij is waar die is. Alleen voor mij is het gedaan. Ja, dan kun je liefde voor jezelf afsluiten. Dan denk je ook niet in haat en vroeg geen terug aan die persoon. Je kunt het echt afronden. En dat is natuurlijk best in de fysieke wereld, in de wereld van alle dag een uitdaging, maar dat heb jij dan weer te leren.

Annette
Ja, zeker. En als ik toevallig gisteren een podcast beluisterd van Lars Fawor en Claudia Krummen, en dat gaat dan over mensen die codependent zijn, die voor in mijn perceptie, in mijn definitie, als je in een relatie staat en je bent afhankelijk, je haalt de liefde, Nee, laat ik het anders zeggen. Je hebt een gat in je eigen liefde zitten. En dat gat, daar ben je van afhankelijk van je partner die dat vult. En om zo dan maar codependent dat stikkertje daar op te plakken. Dan kan je dit nog niet, dan ben je nog niet zover.

Marion
Nee, maar zodra je dat inziet en zegt hey, ik denk dat er een gat zit. Ik ben eigenlijk compleet liefde. Maar ik meen het wel te denken, die gedachte komt van het ego. Maar ik ben eigenlijk helemaal compleet. Al die liefde zit in mij. Dan hoeft niemand hem ooit meer aan te vullen. En dan kun je vanuit die liefde juist delen en uitreiken. En op dat moment dat je echt vanuit liefde allebei aanwezig bent, dan heb je het over een liefdevolle relatie.

Annette
Ja, maar het stuk voor de mensen die afhankelijk zijn van de liefde van de ander en dan gaat de partner vreemd, dan komt die dubbel binnen. Want je bent dus afhankelijk van die ander en je hebt dat gehad.

Marion
Ja, en dan ligt die prachtige les, ga je nu echt ontdekken wat liefde is en dat het eigenlijk al die tijd al in jou lag te wachten. Dat het er eigenlijk in jezelf te vinden is en dat je hem nooit meer afhankelijk hoeft te maken van een ander.

Annette
En jij coacht ook als er mensen binnenkomen, hoe krijg je dat dan voor elkaar? Als je weet, als je eindelijk, of je wist het al een tijdje, maar als je beseft, nee maar ik heb eigenlijk een gat, een gat in mijn eigen liefde waarbij ik afhankelijk ben van mijn partner of afhankelijk ben van die en die en die. Ik denk dat het zo makkelijk is dat je een knopje indrukt en dat je denkt van oh, nu besef ik het. Wat is daar helpend in? Zijn dat meditaties? Is het het boek van vergeving? Is het sowieso, denk ik, dat jouw boek daar een grote bijdrage in kan leveren? Ik hoop dat deze podcast daar voor menigeen een goede bijdrage in kan leveren. in kan betekenen, maar als dat nog niet zo lukt, hoe train je dat in of hoe voel je dat? Hoe kan je dat gaan leren?

Marion
Nou, dat boek wat ik geschreven heb, ja, het is natuurlijk fantastisch als je hem uit hebt en hem leest, maar dan ben je half, halverwege de cirkel. De andere cirkel is dat je dus gaat uitvoeren. Dus ik spreek over, je hebt een stem van liefde, die spreekt de waarheid. Daar zijn we allemaal mee verbonden. En je hebt een ego-stem, die tettert, Spreekt niet de waarheid, is echt een stem van illusie. Kontinu niet de waarheid. Dus het vergt oefening en dat is wat ik met mensen ook doe. Dan zeg ik bijvoorbeeld tegen iemand, maar wie spreekt er nu? Wat je nu zegt, is dat liefde of is nu het ego aan het woord? Dus door het echt gewoon bij jezelf, en dat kunnen mensen ook vaak zelf en anders onder begeleiding, door echt die twee stemmen uit elkaar te leren horen. Het ego ziet altijd problemen. Het ego veroorzaakt complexiteit. En de liefde is eenvoudig. De liefde zegt, voel jij een sterk verlangen daartoe om dat te leren? Ben je daartoe bereid? Oké, dan is het veld open. Nou, en dan krijg je via de liefde aanwijzingen. Je laat je sturen ook door aanwijzingen van de liefde. En dan weet je per moment, als je vreugde ervaart, dan klopt het wat ik doe. Want liefde is vreugdevol. Dus dan ga je langzaamaan stapje voor stapje die stem van die liefde volgen in jezelf. En dan ga je zien hoe dat uitpakt. En steeds meer krijg je vertrouwen, want eigenlijk alles is volgens de liefde een oefening in vertrouwen. Dat is het allerbelangrijkste. Als je die stem van die liefde dus gaat herkennen in jezelf en stap voor stap steeds vaker gaat volgen, dan wordt je leven echt gewoon een vreugdevolle reis. Het ego, als je die stem gaat volgen, Dan ga je ontdekken dat het een moeilijke reis wordt. Dat je nog heel veel jaren moet helen. Dat zal nog heel lang duren. Het ego zal je ook zeggen dat anderen echt schuldig zijn aan hoe jij erbij zit. En het ego heeft een heel ander verhaal. En die ga je op een gegeven moment haarfijn uit elkaar halen. En ik leer mensen die twee stemmen heel goed uit elkaar te halen.

Annette
En daarbij is denk ik ook de vraag, wat zou liefde doen? Een ongelooflijk mooie vraag die je dagelijks mee kan nemen met eigenlijk met alles. We hebben hiervoor heel eventjes gekletst en ik zei al, in mijn praktijk zeg ik ook heel vaak, Wat is het verschil als je met liefde, met echt bewustzijn van liefde, een gerecht gaat koken, gaat samenstellen, als er vrienden komen eten. Of je bent gehaafd en gefrustreerd en je doet dan je boodschap. Bij mij zit het daar al in. Het verhaal van de tomaatjes. Als ik met liefde een pasta di norma ga voorbereiden, dan kies ik met heel veel plezier en liefde de tomaatjes uit. En als ik gehaast ben, dan op zijn haars gezegd, dan pleur ik de tomaten in mijn wagentje. Dan pleur ik de tomaten in mijn wagentje en dan denk ik, dit zijn de goedkoopste, dit is hem. Je merkt het aan het gerecht.

Marion
Vanmorgen ging ik op weg naar jou, heel vroeg op weg, om zeven uur. En ik ging een kopje koffie halen bij het tankstation. Want wat wil liefde, die wil ook soms een bakje koffie. Dus ik ga naar binnen en twee mannen, één achter de toonbank die de koffie staat te bereiden en een andere mannen klant staan te schreeuwen naar elkaar. Geen prettige situatie natuurlijk, dat ziet liefde ook wel. Maar als je kunt onderscheiden dan zie je eigenlijk in één seconde wat er gebeurt. Twee mensen die tegen elkaar schreeuwen en zo vroeg al op de dag, zo vroeg al. En ik denk, ik ga toch even naar het toilet. Ik denk, ik moet gewoon even naar het toilet. Ik laat dit even. Deze heren zijn lekker aan elkaar gewaagd. Dus ik ga even rustig naar het toilet. Maar ik hoorde het doordonderen op het toilet. Ik denk, wow, op welke kant zal dit opgaan? En waarom ben ik hier? Ik ben ook niet voor niks hier. Dus, nou ja, goed. Ik met mijn boekje Relatie voorbij het ego in mijn mand. Ik liep naar de toonbank en die ene man liep weg. Dus het was voor hun even op dat moment klaar. Maar die man achter die toonbank, die was helemaal buiten zichzelf. Maar ik had genoeg gezien toen ik binnenkwam. Dus ik ging naar hem toe. Ik zeg één cappuccino en… Jij hebt het goed gedaan. Het is oké. Ja, want die man die zegt dat ik een harde stem had en dat ik schreeuwde. Maar ik schreeuw niet. Dit is gewoon mijn harde stem. En ik had daar genoeg van gezien. Ik zeg dat klopt. Maar blijf dan ook bij jezelf. Maar wat jij gaat doen… Is terugreageren. Dan laait het op. Dus jij hebt ook iets te leren. Jij bent gewoon een hartstikke vrolijk, energieke man. Dat heb ik al lang gezien. Ik zag het bij binnenkomst. Ik ben even naar het toilet gegaan, want ik denk, jullie zijn wel lekker aan elkaar gewaagd. Dat komt wel goed. Ik zet me nu even die cappuccino. En ik zeg maar, ik ben een vakpersoon. Dus dit is mijn werk. Je treft mij toevallig. Dus dat was even een grote grap. En die man werd helemaal zacht. Oh, zegt u, dus ik heb het gewoon goed gedaan. Ik zeg, joh, je bent gewoon een enthousiaste man. Twijfel niet aan jezelf. Blijf bij jezelf. En laat, zeg maar het ego, dat zei ik niet tegen hem, maar laat die maar gewoon denderen. Je hoeft er niks mee. Maar je liet je verleiden. Ha, zegt hij, maar heeft u hier informatie over? Ik zeg, nou ik heb een boek in mijn tas, die is pas uitgekomen. Toen heeft hij hem gekocht. En ik kreeg van hem een kopje koffie. Maar hij kwam helemaal, hij kon erom lachen, hij kwam helemaal in ontspanning en hij liet zich bijna verleiden om ook daarna weer aan zichzelf te gaan twijfelen. En dat is zo jammer, dat uiteindelijk altijd wat we meemaken in relaties wat niet prettig is, een ander reageert maar vanuit het ego op jou dat je op een gegeven moment zelf gaat geloven dat je niet in orde bent. En hoe je authentiek reageert, dat het niet oké zou zijn. En dat vond ik jammer als dat zo zou eindigen voor hem. Dus alles gebeurt op het juiste moment. Ik was daar op het juiste moment. Het voltrok zich uit het juiste moment. En ik had weer een prachtig bewijs hoe aanwezigheid van liefde, Hem weer, kalmeerde, een grote lach. We hadden een leuk contact en ik zei, als je het boek hebt gelezen, want hij wilde het heel graag ook meteen hebben. Ik zeg, joh, denk, je kan er ook over denken. Nee, ik wil nu. Reageer via e-mail hoe je het vindt. En dan ontstaan ter plekke die liefdeswolken. Dus de kracht van liefde is oneindig groot. Daar is het ego niks bij. En als we daar steeds meer in gaan ervaren, dan wordt het geloof en het vertrouwen in de liefde zo groot, dan heeft ego geen ruimte meer. Je krijgt gewoon geen ruimte meer.

Annette
Ik vind het een mooi verhaal trouwens. Ik kan me helemaal voorstellen hoe dat gegaan is. En ik vind ook een helpende gedachte dat je partner wel eens iets kan doen. in het pad van het leren, het leerproces, omdat, en dat verwacht je dan misschien niet, maar het is natuurlijk, je kan nooit op hetzelfde level zitten, op hetzelfde niveau zitten, van je ontwikkeling hierin. Tegelijkertijd zijn we allemaal lerend, maar de ene is al iets verder met het intrainen van het bewustzijn van liefde dan mogelijk de partner. En het is onmogelijk dat je precies op hetzelfde niveau zit. Ik denk dat dat ook heel, nou niet heel saai, maar je bent natuurlijk ook allemaal anders. Dus als je partner dan iets doet, of als je partner communiceert vanuit een gekwetst ego, dan mag dat er zijn en dan is het een helpende gedachte. Hij of zij is ook lerend.

Marion
Juist. En ik ook, want als het mij triggert, dan haak ik nog steeds aan. Dus we zijn nog steeds op hetzelfde thema bezig. Dus dat houdt het ook weer heerlijk gelijkwaardig. Ja, en op een gegeven moment hoor je jezelf een keer zeggen, prima dat je dat vindt. Je merkt eigenlijk, als je normaal getriggerd wordt door bepaalde gedragingen in de relatie, Je merkt je groei op het moment dat je door eenzelfde soort situatie niet meer getriggerd bent. Wat is echt lastig voor je, vervelend dit. Dan merk je, hé, ik heb het bovenste tegen. Ik voel het niet meer, niet rationeel dus. Want dan ga je gevoelens onder de pet schuiven, dat moet je niet doen. Maar als je echt aan jezelf merkt, nou, dit haakt gewoon niet meer bij me aan.

Annette
Ja, en ik zou zelf dan nog zeggen, bijvoorbeeld, mensen worden heel erg geraakt op die delen die vroeger gekwetst zijn geraakt. En als je dat kan zien bij je partner, in plaats van die strijd aangaan, dat je denkt van, wat zegt zij nou? En vanuit je ego ga je reageren. Maar je ziet ook, visueel voor je, je partner eigenlijk als geraakt kind en je begrijpt dat daar eigenlijk het innerlijke gewonde kind praat en je reageert daar niet meer op vanuit het ego, maar je bent in staat om zorg te bieden, een arm om hem of haar heen te doen als je weet van hé maar dit is helpend en als daar ook een behoefte ligt. Ja dan ben je helemaal stappen verder.

Marion
Ja precies, maar dat is echt fantastisch. En dat is voor iedereen te bereiken, want elke relatie is inwezen, heeft de potentie om een liefdevolle relatie te zijn. We komen elkaar ook niet toevallig tegen. Dus elk moment, ook echt elk moment, is er een kans in liefde. Dus als jij kan accepteren dat die ander eventjes vanuit het ego reageert. Kijk, er zijn grenzen. Fysiek geweld, no go. Laten we wel wezen. Maar gewoon dat gedoe. Dat gedoe wat je heel laatst natuurlijk wel eens tegenkomt.

Annette
Zoek de boef, keer het kanon.

Marion
Nou, allemaal dagelijks gedoe.

Annette
Wat energie zuigt.

Marion
Dat hoeft dus niet. Maar dat kan maar zo, dat kan het ego lekker gaande houden. Deze twee heren vanmorgen, die waren elkaar ook een beetje op een gegeven moment aan het bezighouden. Maar als je echt in liefde bent en kan zien, dit is even gevoelig voor jou, ik zie het. Nou ja, en gewoon vanuit liefde kan blijven kijken naar die ander. Kan ik je kopje tegengeven of wat dan ook vanuit liefde in je opkomt om te doen of even te laten misschien. Dan kan die ander pas echt tot zichzelf komen en in zichzelf ontdekken waar zit ik eigenlijk mee. En dan geef je die ander eigenlijk ook de ruimte om zijn eigen proces aan te gaan. En waar heel veel zorgzame vrouwen ook heel sterk in zijn, is het proces eigenlijk doorbreken bij die ander, door te zeggen ik ga wel voor je zorgen. Of ik wil die pijn, ik kan die pijn bij jou niet aanzien, dus ik regel wel een leuk etentje ofzo. Ik wil iets verzachten, ik kan het niet aanzien. Dus liefde is ook, liefde is een zachte kracht, maar wel heel krachtig. Die kan ook het verdriet bij die ander zien als wat het is. Die kan dat ook ruimte geven en anderen in die ruimte laten. Vanuit liefde bezien, dan draag je zo bij aan de liefde door daar geen oordeel over te hebben. Mag die ander boos zijn? Mag die verdrietig zijn? Liefde zal altijd zeggen ja, ja, ja. Alleen ik mag ook even kijken hoe ik me daar toe verhoud. Loop ik een blokje om even om tot rust te komen? Of ga ik een fijn gerecht bakken? Of doe ik die arm? Liefde vertelt je per moment wat jij dan te doen hebt en wat weer goed voor jou is.

Annette
Marjan, ben jij nog weleens boos?

Marion
Goeie vraag. Een goed idee is dat mijn zoon een tijd geleden zei, ik krijg je ook nooit boos. Toen dacht ik, dat speelt inderdaad niet meer zoveel. Het gebeurt niet zoveel meer. Ik kan me eigenlijk nu even niet herinneren. En ik kan je tegelijk zeggen, ik blijf leren in de liefde. Dus dat is echt zo. Ik leer mijn lessen elke dag nog in de liefde. Dat blijft doorgaan eeuwenlang. Ik kan me het echt even niet herinneren. Maar op een gegeven moment lost boosheid op, omdat je, dat heb ik ook gemerkt in mijn proces, omdat je doorziet, gezien vanuit liefde, is iemand of aan het leren of we zijn de liefde aan het uitbreiden. En ik ook dus. Dus ja, ik ben niet boos op mezelf en eigenlijk ook niet met gemak op een ander.

Annette
Als wij dit gesprek twee weken geleden zouden hebben gehad, dan had ik gezegd, ik weet ook echt niet meer, dat is wel enkele jaren geleden dat ik flink de pannen uitschoot, maar anderhalve week geleden was ik nog wel een keertje boos. En toen was ik er zelf wel helemaal van ontdaan, want op een bepaalde manier verlies je jezelf dan ook. En ik had echt zoiets van, jeetje, dit is echt al heel lang geleden geweest dat ik boos ben geweest. En dan kom ik terug tot mezelf en dan denk ik, wat heeft mij hier nou geraakt? Dan ga ik het helemaal analyseren, waar komt de pijn vandaan? Dat snap ik wel van mezelf. En dan ben ik er nog steeds niet blij mee, maar dan denk ik, oké, ik ben nog steeds, ik dacht dat ik al, uit dat thema was, maar dat thema blijft toch nog steeds bij mij op een bepaalde manier. En dat mag ook, ik bedoel… Ja.

Marion
Weet je, die emoties, we moeten ze niet wegstoppen. En die boosheid wil dan gewoon zeggen inderdaad dat er gewoon nog iets ligt wat je aan mag kijken. Maar vooral, wat geloof ik van mezelf wat niet de waarheid is? Dus dat zit er altijd aan gekoppeld. In deze situatie, wat geloof ik nou over mezelf en misschien ook over die ander, wat gewoon niet waar is.

Annette
Ja, en heel mooi dat je dit zegt. Ik heb op een gegeven moment, ben ik de vier vragen van Byron Katie tegengekomen. De eerste vraag, is het waar? De tweede vraag, is het absoluut waar? De derde vraag, wie ben je met deze gedachten? En de vierde vraag, wie ben je zonder deze gedachten? En dat vond ik wel heel erg mooi om die vier vragen zo tegen te komen, want ik dacht toendertijd, ik had een relatie en die meneer die had een relatie gehad van dertig jaar lang voor mij. En hij was nog niet gescheiden. En ik vond wel wat van die scheiding. En ik vond wel ook iets van dat dat wel heel snel mocht gebeuren. En na een jaar van onze relatie, twee jaar, drie jaar, die scheiding kwam er maar niet. Dus ik was daarin de allerslechtste versie van mezelf. Ik zat helemaal aan die angstkant, aan die wanhopige, machteloze kant. En als hij dan terugkwam van een gesprek met zijn ex, dan overviel ik hem bijna met al mijn kennis over dat het systemisch niet correct was dat ze nog aan elkaar verbonden waren door dat papiertje. Die scheiding heeft overigens wel enkele jaren geduurd. Maar toen ik deze vier vragen tegenkwam, en toen kon ik mezelf nog zeggen van, is het waar? In eerste instantie zei ik nog tegen mezelf, ja het is waar dat deze scheiding geregeld moet worden, want systemisch gezien, blablabla. De tweede vraag, en dan maak ik er zelf van, is het absoluut en wetenschappelijk bewezen dat het waar is, dat het aan jou is om de invloed überhaupt te willen hebben op een scheiding van andere mensen? Ja, daar moest ik wel met de billen bloot. Dat was natuurlijk absoluut niet aan mij. En wie ben ik met die gedachten? Ja, met die gedachten kan ik nog voelen dat de frustratie naar boven komt en de wanhoop en de angst. Dat ik dat allemaal wilde regelen en dan, wie ben jij zonder deze gedachten? dan glijdt het helemaal van je af en dan kan je vanuit liefde reageren en vanuit je eigen kracht en ook de constatering van ja, ik heb mezelf gewoon jaren in de maling genomen met de gedachte om mijn eigen gedachte te geloven dat het waar is, dat het aan mij is om invloed te hebben op de scheiding van de man van de grote liefde van dat moment.

Marion
Het is echt bevrijdend om te ontdekken van je gaat eigenlijk alleen over jezelf. En de vreugde en het geluk en de liefde in jezelf. En over anderen gaan we niet. Terwijl we dat echt wel denken. En dat kan echt vanuit het idee van zorgzaamheid komen. En verantwoordelijkheidsgevoel. Maar het ego wil die ook graag inzetten. En die maakt zichzelf groot. We gaan ook over anderen. Maar we gaan echt over niemand. Ik zeg alleen die kleine kinderen. Als je kinderen oplaat groeien, ja, totdat zij volwassen zijn. Maar iedere volwassene, daar gaan we niet over. Ik ga ook over niemand. En ik vind het zalig. Ik ga ook niet over mijn man. Heerlijk. Hij gaat ook niet over mij. We hebben een dikke kus gegeven vanmorgen. Nou, maak een goede dag. Ja, of niet. Het is niet aan mij. Doe je ding. Is misschien beter. En ik doe ook mijn ding. En dan vliegen we vanavond weer in en dan kijken we weer hoe het ervoor staat, wat we willen. En dat vind ik ook wel mooi aan de liefde. Dat is een afspraak. Toen ik mijn man leerde kennen had ik een paar afspraken. Wil je die nog horen? Dat is niet geldend voor een ander. Ik deel alleen wat voor ons gewerkt heeft en nog steeds werkt. Ten eerste, toen ik hem net leerde kennen, toen zei ik luister eens, ik word je beste ex. Als we ooit uit elkaar gaan, ik word echt jou een fantastische ex. Ik heb het bewezen met de relatie hiervoor. Ik woonde samen een paar jaar, ik was heel jong toen ik ging samenwonen. Maar ik heb alles achtergelaten, gewoon omdat ik dacht, die jongen is iets ouder en dan moet hij anders weer bij zijn moeder terugwonen nu we uit elkaar gaan. We hadden echt een koopwoning. Ik heb gewoon eigenlijk alleen maar een tas met spullen nodig, een klein tv’tje en het werkt gewoon niet meer tussen ons. Ik ga het gewoon in liefde afronden en dit klopt voor mij. Nou, dat klopt voor hem ook. We hebben een dikke kus gegeven. Ik heb een goed afscheid genomen. Dus die relatie is gewoon in liefde, is de vorm beëindigd. De werkelijke relatie energetisch gezien, die blijft. Want als ik aan hem terugdenk, moet ik lachen. Leuke man, alleen niet voor mij mijn hele leven. Dus ook zo ontdekte ik Marco, leerde ik Marco kennen. Een paar weken daarna, maar mijn relatie was opgeruimd. Er hing niks aan mij. Geen pijn, verdriet, et cetera. Dus ik was fris, maar wel erg snel. En toen vertelde ik hem, ik ben echt de beste ex. Ik wil geen gedoe over, geen gestechel. Je mag bij mij altijd vrijwillig weg. Elke reden die jij daarvoor hebt, is geldig. Niet dat het mijn reden zou zijn, maar jouwe. En daarmee wist ik toen niet hoe wijs dat eigenlijk is. Want daarmee gaf ik hem altijd de vrijheid en nog steeds de uitgang naar de deur, maar natuurlijk kunnen we in liefde een relatie opbouwen. Daar wil ik ook helemaal voor gaan. En hij zegt achteraf dat het dat zoveel vrijheid gaf, dat we elkaar eigenlijk beloofd hebben om dat maar gewoon zo als idee mee te nemen. We zijn echt vrije wezens. Het tweede wat we afspraken is dat we echt met elkaar een relatie willen opbouwen die waardevol is. Een waardevolle relatie opbouwen waar we de ander en onszelf op waarde gaan schatten. Dus we wilden ook echt aan talentontwikkeling doen en echt vanuit onze talenten ook geven. Dus hij is thuis bijvoorbeeld minister van Financiën, zo noem ik hem. Het is niet mijn talent. Ik kan echt de basis wel, maar hij krijgt dan ook van mij die verantwoordelijkheid. En af en toe hengel ik even van zullen we dit, zullen we dat? En verder is het oké. En ik ben meer de verantwoordelijkheid van de sociale zaken. Dus dat noem je wel eens als vrouw, een vrouw onder elkaar de speel van het gezin. Ik overzie even wat is handig qua afspraken en niet voor de family. En zo hebben we onze eigen posten. Maar ja, iedereen heeft daar een stukje verantwoordelijkheid in, maar we zeggen gewoon ach, Qua talenten stromen we in en vullen we elkaar aan, maar dan heb je ook de verantwoordelijkheid en ik ga me daar ook niet vervelend mee bemoeien. Fantastisch, heeft altijd gewerkt. Vervolgens kwamen er op een gegeven moment in de loop van de jaren acht, hé, we hebben ook samen een missie. Wat zou dat zijn? We zijn ook niet voor niks bij elkaar. En toen ontdekten we van, hé, we zijn allebei liefde tekort gekomen in het gezin. Daar is niemand de schuld van. Iedereen geeft wat hij te geven heeft, kunnen we in liefde zien. Maar we willen wel graag een liefdevol gezin opbouwen en ontdekken wat liefde dan wel is. Dus het boek wat ik heb geschreven is echt doorleefd door ons samen. Ik heb het opgeschreven, maar dit blijkt dus onze missie te zijn. En wil je echt je relatie ook een boost geven, ga eens kijken welke talenten heb je daar allebei. Hoe match je die leuk? Geniet ook van elkaars talenten. Vind ook niet dat jij dat had moeten doen of moet kunnen. En kijk wat je gezamenlijke missie is, want die is er altijd. Denk dan niet in grote dingen of in kleine dingen. Daar gaat het liefde niet over, maar wat verbind je? Waar staan jullie samen voor? En dat bleek dus eigenlijk een soort van dakje van ons huis te zijn. Ja.

Annette
Kom maar af. Ik zit zo te luisteren.

Marion
Ja, ik had nog één punt. Even kijken of me die nog te binnen schiet. O ja, dat is over grote beslissingen die echt belangrijk zijn voor ons samen. Gaan we al het overleggen. Dat kan op alle terreinen zijn. Dus we hadden een uitgavenlimiet, heel concreet, van nou, als we boven dat bedrag… dan laten we even gewoon s’avonds even over hebben of we dat gaan doen. Maar ook op andere terreinen. Dus afspraken die voor ons beide invloed hebben… of beslissingen, laten we die in gezamenlijkheid nemen. En als het voor hem klopt en voor mij niet… dan is het over de belangrijke, essentiële beslissing een nee. En andersom is het ook een nee. En als we allebei zeggen, nou ja, dan dus allebei. Is dat geen goede beslissing? Dan gaan we creatief zijn. Want er is altijd een andere optie waarop we allebei weer ja kunnen zeggen. Dus altijd zoeken creatief naar van nee, dat niet voor hem. Oké, ook niet voor mij. Nou, dan moet er een volgende manier zijn. En daar zijn we eigenlijk altijd weer uitgekomen.

Annette
Kan je een voorbeeld geven? Gaat het over verhuizen of gaat het over een studie doen? Kan je het concreet maken?

Marion
Ja, ik heb het continu. Leven wij dat eigenlijk, hè? Dus ja, waarover wil je voorbeeld van alles? De grote zaken. Ja, verhuizen. We hebben vroeger… We wonen in Den Haag en we hebben een lijst gemaakt. Maar dat is 27, 25 jaar geleden. Ik weet niet precies. van oké, maar hoe zien we onze ideale wereld? We hebben een lijst gemaakt met, we willen dicht bij een bos wonen, we willen tegen de rand van Duitsland. We willen dus echt gewoon, waar houden wij samen van? Het samen. En we hebben een lijst gemaakt en uiteindelijk hebben we daar een huis op gevonden en daar wonen we dan eigenlijk nu ook alweer, nou ja, heel wat jaar. Ik weet het niet meer, 23 jaar. Dus iedere keer echt die gezamenlijkheid opzoeken. En dat is leuk hoor, want dan kom je op dingen en plekken waarvan je zelf ook in je eentje zou ook niet bedenken. Dus dat is de meerwaarde van samen ook.

Annette
Het sterke ervan is, wat ik jou hoor zeggen, waar ik met koppels ook altijd naartoe werk, is, jullie hebben eigenlijk een relatievisie gemaakt, van dit is de manier zoals wij met elkaar om willen gaan, waardoor elke keer als er iets op popt, dan weet je, oké, we bespreken dit samen, als het voor ons samen goed voelt dan, en anders komen we tot een oplossing. Dit hoort helemaal niet bij onze relatievisie en dit is van toepassing. Het is heel duidelijk, jullie visie. En die duidelijkheid zit ook in de verbinding en in het vooral samen doen.

Marion
Ja, dat.

Annette
Dat klinkt heel mooi. Dat komt helemaal overeen met de relatievisie, zoals ik daar ook naar kijk. Alleen moet je hem dan ook altijd nog leven. Kijk, dus koppels die bij mij komen, uiteindelijk werken we naar zo’n relatievisie. Mooi. En dan na de relatievisie, als ze mij los kunnen laten, dan laat ik hen los. En als ze mij nog niet los kunnen laten, maar ik denk jullie kunnen echt zelf verder. Dan geef ik ze een klein zetje en dan vertrouwen we op elkaar dat dat komt goed. Jij zei net ook, jij had een tekort aan liefde toen jij klein was en jouw man ook. Nu ben je zelf ouder. een moeder van twee kinderen. Ik denk, zoals ik erover denk, hoe goed je je best ook doet, ook jouw kinderen, ook mijn kinderen, die hebben ergens een tekort aan liefde.

Marion
Nou ja, in hunzelf niet hè. Dus zij zijn compleet. Dus ik zie hun als een complete persoon. En ik ben nu het boek aan het schrijven opvoeden voor bij het ego. Dus daar gaat het ook echt over. Zie je kind als compleet. Wil het ook echt leren kennen. Plak er geen plaatjes op. Dus ik zie hun als enorme liefdevolle wezens die ik in liefde volg. Zo van wie zijn zij? Waar houden zij van? Waar houden ze niet van? En daarin bevestig ik hun. Dus daarin stimuleer ik hun. En ik leer hun ook, maar ja goed, ze zijn nu volwassen. Maar ik heb altijd verteld, mama is ook aan het leren. Kijk, het is eigenlijk, opvoeden voorbij het ego, gaat over, dat is de onderzin, van ziel tot ziel, begeleiden van ziel tot ziel. Dus ik leer in relatie tot hun. En zij zijn ook niet toevallig mijn kinderen, daar geloof ik, ik kan er niet in.

Annette
Nee, je leert heel veel van je kinderen.

Marion
We lopen samen op, hè. Maar hoe is het fijn als je denkt, nou, ik handel naar mijn kind zo en zo en zo. En je merkt het werkt niet. Het kind wordt onrustig, overstuur, wat dan ook. Er is iets. Dan ligt er een vraag als ouder. Dan zeg je, oké, wat lijkt hier niet te kloppen? Ben ik nog wel in die staat van liefde of word ik nu ongeduldig? Ga ik zitten pushen? Wat gebeurt hier? Wat is nu echt de behoefte? Wat kan ik daarover zien of ervaren wat betreft mijn kind? En ja, dat ik een leerhouding heb, dat weten mijn kinderen nog steeds. Dan zeg ik, ach, vergissing, zat ik er even naast. Ja, het ego doet daar moeilijk over. Die vindt een sorry onmogelijk, want ik had het moeten weten. Maar de liefde die zegt, ach, zat ik er even naast. En als je dat voorleeft, dat je er even naast mag zitten en je herstelt het weer. En je kijkt wat er dan nodig is en je pakt hem weer vanuit liefde op. Dan leren kinderen dat vergissingen niet erg zijn om te maken, want je hebt het voorgeleefd. Dus zo open en transparant is heerlijk om samen te leven. Mama zit er af en toe naast.

Annette
Ja, ik snap he. Bedoel je dat? Ja, ik bedoel het. Maar vanuit de vraag van kinderen voelen hun tekort, ga ik er dan vanuit dat nog niet elke ouder leeft met het bewustzijn van wat is liefde en wat is het ego. en dat kinderen daarin ook natuurlijk lerend zijn en niet allemaal opgroeien met ouders die zich dat bewust zijn, dus dat de kans heel groot is dat er ergens een moment komt, en dat komt bij de een vroeger dan bij de ander later, van het bewustzijn en het leerproces, maar dat de kans groter is dat je ergens denkt van Ik voel hier een tekort. Ik denk namelijk dat zeer zeker in mijn leven ik heel veel al geleerd heb. Nog lang niet klaar ben met leren. En door mijn proces en ook het proces van mijn kinderen, zoals ze zijn, en zij zijn inderdaad ook wie zij zijn, Maar dat zij echt nog wel op het punt staan van hé, maar dit heb je niet handig gedaan en dat heb je niet handig gedaan en correct. Dat is ook zo. Er zaten wat hobbels en wat grote uitdagingen in ons leven. Naar eer en geweten zijn we daar doorheen gegaan. Maar ik denk hoe dan ook het hele leerproces, en het is een helpende gedachte. Nogmaals, ik zei toen straks ook om de ander ook te zien. Iemand is lerend en je kan heel hard aan gras gaan trekken, maar dan gaat het niet harder doorgroeien. Je kan ook iemand die lerend is, maar nog niet open staat voor antwoorden, daar kan je heel veel energie in gaan stoppen, maar hij heeft ook geen zin. Want iemand heeft daarin ook een eigen route om te leren.

Marion
Absoluut. Ja hoor. Ja, heel mooi gezegd.

Annette
Marion, we gaan zo langzamerhand naar de afronding. Want de tijd gaat snel, hè? Het is, voordat je het weet, zijn we al een uur bezig. Welke vraag heb ik jou nog niet gesteld waar je toch nog heel graag een antwoord op wil geven?

Marion
Oh, moet ik even denken hoor. Ik vond je vraag prachtig trouwens, heel verdiepend ook meteen. Wat is eigenlijk nog belangrijk om te zeggen? Nou, ik zou eigenlijk willen zeggen, liefde is zo eenvoudig. We zijn het, dus het is elk moment binnen handbereik. Het enige is dat we er overheen kunnen stappen. Eén stapje eroverheen en dan zijn we er alweer aan voorbij. Dus het is nu, nu, Totaal voor iedereen bereikbaar, want je bent het. Je bent een liefdevol wezen die aan het leren is in de liefde en dat is fantastisch. Dat kom je ook doen. Dus leer gewoon in de liefde en ben de liefde op het moment dat het kan. Ja, dat vertel ik mezelf ook iedere keer en dat vind ik heel fijn, dat ik gewoon al liefde ben. Ik ben goed zoals ik ben en ik ben aan het leren en dat kom ik ook doen. En er is een mooie uitspraak, dat is in Cursus in Wonderen, dat is een blauw boek dat mij al 16 jaar fascineert. Daar staat ook van wees een gelukkige leerling van het leven. Ben een gelukkige leerling van het leven. Kijk, een kind van acht maanden verwijt je niet dat het niet kan lopen. Dat begrijp je, want je zegt, ja, acht maanden is ook wat vlot. Dat gebeurt meestal rond een jaar. Dus waarom zou je zelf dan verwijten dat je dingen niet wist of anders had moeten doen? Wees gewoon die gelukkige leerling. Zit je ernaast, zeg je, dat was hem niet. Excuses, het was het niet. En herpak je en zeg, oké, ik ga weer de liefde in mezelf leidend laten zijn. Wat zou liefde nu doen? En ga verder met opgeheven hoofd.

Annette
Nou, dankjewel Marion. Marion van Diemen, waar kunnen ze jou vinden?

Marion
Www.Marionvandiemen.Nl Nou, makkelijker kan het niet. Zo is het.

Annette
Dankjewel voor je aanwezigheid. Dankjewel voor het delen van je kennis. Dankjewel voor het opsturen van je mooie boekje. En jij als luisteraar, dankjewel voor het luisteren. Dit was een aflevering van Sterker Na Onthouden. Ik ben er van overtuigd dat deze podcast daaraan kan bijdragen, dat als je in de situatie zit waarbij je te maken hebt met ontrouw, dat deze manier van leven, deze manier van het leven vanuit liefde, dat deze manier jou sterker maakt. Jou, je partner en wellicht je hele gezin en ook je kinderen. Deze aflevering die krijgt een vervolg in de zin van Sterker Naar Ontrouw komt terug. De titel ook naar het boek wat journalisten Lydia van der Weijden en ik aan het schrijven zijn. Voorlopig alleen nog de podcast. We zijn hard aan het schrijven. Heb je een vraag, stuur je vraag naar info at youtocoaching.nl en dat is J-U-T-T-U, Juttucoaching.nl en dank je wel voor het luisteren en tot de volgende keer.