Beste Annette,
Mijn vrouw is een super lieve vrouw, we hebben vier kinderen in de leeftijd van 2 tot 14 jaar. We zijn vooral een organisatie (bijna een bedrijf) rondom de kinderen. We halen, brengen en praten vooral over de kinderen.
Ik heb twee jaar geleden een heel bijzondere vrouw leren kennen bij de zwemles van één van onze kinderen. Van het één kwam het ander. Inmiddels heb ik sinds een jaar een relatie met deze dame.
Met mijn vrouw heb ik sindsdien geen intimiteit en seksualiteit meer (het was al slecht na de laatste bevalling, maar nu is het helemaal nul.)
De andere vrouw is spannend, begripvol, vrolijk, leuk…. En ik trek erg naar haar toe. Ik voel me een heel andere man bij haar. Maar, ik leef een dubbele agenda en, ondanks dat ik doe wat ik doe, ga ik er bijna aan onderdoor.
Wat te doen?
– Joost – (Eigen naam bij de redactie bekend)
Een gezin met vier kinderen verdient goede gesprekken
Beste Joost,
Dankjewel voor je vraag. Ik kan me heel goed voorstellen dat dit een heel groot dilemma is voor jou. Het praten hierover met vrienden is ‘ingewikkeld’, want er zit een groot taboe en oordeel op dit onderwerp, mensen hebben direct hun oordeel klaar.
Het eerst wat in mijn opkomt is de vraag: waar en op welke vlakken zijn jouw vrouw en jij elkaar verloren? Wat is in jullie relatie veranderd in de loop der jaren en na de geboortes van alle kinderen? Hebben jullie deze veranderingen ooit met elkaar besproken? Welke verliezen hebben jullie geleden? Konden jullie (in de periode voor de kinderen) goed met elkaar praten over alles? En ten tweede, hoe is het met jouw liefde voor je vrouw, is die er nog? Heb je er echt alles aan gedaan om de relatie positief te beïnvloeden, te verbeteren?
In mijn praktijk merk ik vaak dat partners van mensen die vreemd zijn gegaan en/of die willen scheiden een grote schok krijgen als ze niks in de gaten hebben gehad. Als het als grote donderslag bij heldere hemel komt. Die schrik, en voor een voldongen feit komen te staan ‘ineens pakte hij zijn spullen en ging hij weg’, zorgen meestal voor een heel nare periode. Onbegrip. Frustratie. Intens verdriet. Woede. Wanhoop. En soms zelfs wraak. Mensen komen in een reflex (fight, flight or freeze) terecht en daarna in hun diepe emotie. Ze kunnen amper nog gebruik maken van hun ratio door de grote schrik en de stress die om hun hart slaat.
Stap 1: is dus in alle tijden het gesprek aangaan met je partner. Het hebben over hoe jullie relatie veranderd is voor jou. En hoe ervaart zij dat? Neem haar mee in hoe jij de afgelopen jaren hebt beleefd. En vooral luister naar hoe zij het heeft ervaren.
Stap 2: bespreek samen hoe jullie deze informatie delen met derden. Het beste is om allebei (met wederzijds goedvinden) een iemand te kiezen die je in vertrouwen neemt en in de eerste fase niks aan de kinderen te vertellen.
Stap 3: neem echt de tijd om deze gesprekken met elkaar te voeren. En het kan heel goed zijn om samen (en/of voor jezelf) een coach/therapeut te zoeken. Dat is geen overdreven luxe. Een gezin met vier kinderen verdient goede gesprekken of om een goede doorstart te maken, of om op de best mogelijke manier afscheid van elkaar te nemen als liefdespartners en door te kunnen gaan als ouders.
Heel veel sterkte,
Lieve groet,
Annette