Eindelijk is. het zover, de transcriptie van mijn best beluisterde podcast met Els van Steijn is beschikbaar!

Podcast in gesprek met Els van Steijn, auteur van de boeken De Fontein, over het onderwerp Ontrouw, wat nu?
Transcriptie met Transkriptor

Transcriptie SPK_1 Annette Burgers
SPK_2 Els van Steijn

SPK_1 A

Hallo, wat leuk dat je luistert. Welkom bij Op zoek naar de liefde. Mijn naam is Annette Burgers. Ik ben De Ontrouw Expert van Nederland. Je luistert naar een special van Op zoek naar de liefde met de titel ‘Ontrouw, wat nu?’
In deze serie spreek ik met professionals over wat het effect is van ontrouw op de relatie. Kan de relatie overleven? En zo ja, wat is hiervoor nodig? Vandaag spreek ik met Els van Stijn. Zij is teamtrainer, coach en opsteller. En zij is de auteur van het boek De Fontein, waarover zometeen vast meer. Els, het is een eer om je als gast in mijn masterclass te ontvangen. Van harte welkom in je eigen praktijk.

SPK_2 E
Dankjewel. Dank voor de uitnodiging om deel te mogen nemen aan deze interessante podcast.

SPK_1 A
Allereerst een korte kennismaking. Ik las dat je ooit op de hoge hotelschool begonnen bent. Hoe kan het van de hotelschool nu naar systemisch werken als teamtrainer, coach, opsteller? Wat is daar de route geweest?

SPK_2 EIk ben inderdaad op de hoger hotelschool afgestudeerd en daar liepen ze destijds voor uit op de vakken samenwerken, leadership, communicatie en dat vond ik ongelooflijk fascinerende vakken. Zodoende heb ik tegen mezelf gezegd dat ik daar later ooit in door wilde gaan. Maar ik vind niet dat als je net afgestudeerd bent, dat je in staat bent om teams te begeleiden of daar iets zinnigs toe te voegen. Dus dacht ik moet eerst gewoon mezelf beter leren kennen, aan de slag gaan. En uiteindelijk de carrière switch gemaakt, of eigenlijk mijn droom gevolgd.

En dan ga je steeds dieper in op menselijk gedrag. En dan zie je dat mensen soms hartstikke bereid zijn om dingen te doen. Dat ze gemotiveerd zijn, maar dat ze het soms toch ook weer niet kunnen. En zodoende ben ik steeds dieper in het werkveld erin gedoken van… Hoe kan ik nou helpen om mensen hun doelen te laten bereiken? Want dat is vaak complexer dan je zelf denkt. Ik denk dat iedereen daar wel voorbeelden van heeft.

SPK_1A
En in ieder geval ben je zelf misschien een heel goed voorbeeld, omdat je je doelen bereikt hebt. Wat jij zegt, ik heb toen een soort van besluit genomen, zoiets. Dat wil ik echt gaan bereiken. En dat heb je ook gedaan.

SPK_2 E
Ja, zou je dat kunnen zeggen. En daarvoor ben ik mezelf natuurlijk ook onderweg tegengekomen. Want alleen maar op vaardigheidsniveau dingen voor jezelf aanleren, zorgt nog niet dat je iets uiteindelijk echt op het juiste moment ook daadwerkelijk kunt doen. Dus dan ga je op allerlei andere dieperliggende vlakken, op overtuigingsniveau, op identiteitsniveau ga je aan de slag. Maar dan merk ik nog steeds dat het niet altijd lukte om, ook voor mijn coachingclienten, om samen met hen hun doelen te behalen.

En dan ga je steeds verder kijken en zo ben ik uiteindelijk in aanraking gekomen met het zogenaamde systemisch werk waarin je eigenlijk de mens veel meer in zijn hele context bekijkt en gaat zien wat voor invloed dat heeft en En dat in combinatie met de patronen die zijn ontstaan vanuit je familiesysteem. En dat heb ik steeds verder weten te combineren. En daar is dus uiteindelijk ook de theorie van de fontein uit ontstaan.

SPK_1 A
In de fontein geef je ook een aantal voorbeelden uit je eigen leven daarin. En je zegt ook van ik ben mezelf tegengekomen. Wat is jouw moment wat het eerst naar boven komt, naar aanleiding van deze vraag, wat misschien wel een hele belangrijke sleutel was in jouw lessen, in het behalen van je doel.

SPK_2 E
Wat is het eerste wat naar boven komt? Eigenlijk de bewustwording dat de patronen vanuit je familiesysteem zich herhalen in je dagelijkse leven. En dat als je bijvoorbeeld je vader een bepaalde manier afwijst, dan krijg je behoefte aan erkenning en gezien worden. Dat had ik in het verleden. Daar heb ik keihard gewerkt altijd, want ik wilde mezelf bewijzen.

Ik weet ondertussen dat ik dat soort patronen kan herleiden aan die innerlijke houding die je naar je vader hebt. En daarin heb ik iets gedaan. En nu werk ik veel meer vanuit mijn natuurlijke drijfvier en ambitieniveau dat ik zelf heb. Maar niet van ik doe het voor een ander of kijk mij nou eens eventjes. En dus de belangrijkste inzicht was dat er dus heel veel patronen in je leven, zonder dat je het door hebt, dat je die kan herleiden naar je familiesysteem van herkomst.

SPK_1 A
Mooi, dankjewel. De podcast heet Op zoek naar de liefde. Els, heb jij de liefde gevonden in je leven?

SPK_2 E
Ja, uiteraard heb ik ook onderweg een paar buts en builen opgelopen. Maar ik ben ondertussen nu 21 jaar met mijn echtgenoot. En daarin hebben we prachtige momenten gehad. Natuurlijk ook minder moeilijkere momenten. Ook bijvoorbeeld het feit dat we samen geen kinderen konden krijgen.

Dat legt natuurlijk een druk op een bepaalde relatie. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik heel heel blij en heel dankbaar ben. Hoe goed we het samen hebben en hoeveel plezier we samen hebben. Ook nog steeds na 21 jaar.

SPK_1 A
Ik denk dat dat een mooi bruggetje is naar wat een gezonde relatie is. Wat is een gezonde relatie?

SPK_2 E
De definitie ligt uiteindelijk helemaal bij jezelf, want ieder mens is anders en heeft andere behoeften, verlangens, etc. Maar in essentie is een relatie een constante gelijkwaardige uitwisseling van geven en ontvangen. Dus jij geeft iets aan je partner. Nou, je partner of dat nou liefde, aandacht, seks, gezelligheid, nou wat het dan ook is.

SPK_1 A
Een lekker ontbijtje.

SPK_2 E
Kan ook, heel belangrijk inderdaad. En als de ander dat kan ontvangen, dan ja, dan word je sterker van, word je blijer, word je blij van, word je een tevreden mens van. Maar je voelt je ook altijd even een klein beetje schuldig. Zo simpel is het. Als je ontvangt.
Dat is een gevoel waar je vaak vanaf wil, dus dan ga je vervolgens geven. Als die ander dat dan weer aan kan nemen, dan is de ander zijn schuldgevoel kwijt. En jij hebt iets gekregen waar je blij van bent, maar nu voel jij je schuldig. Dus dat wil je weer vereffenen. En zo krijg je uiteindelijk een hele mooie constante vereffening van geven en ontvangen.

En dat moet in de basis een gelijkwaardige uitwisseling zijn. om een gezonde voedende relatie te hebben. En dat betekent niet dat het in dezelfde manier uitgewisseld hoeft te worden, maar wel op een diep down niveau dat je voelt van god, dit klopt. De uitwisseling is gelijkwaardig en daar heb je een soort van evenwichtsorgaan voor. Dat je voelt van ja, maar ik heb nog iets te goed van die ander.

Of die ander die is nog, ik ben nog iets schuldig aan die ander. Dus dat voel je. Dus een relatie is in essentie een constante vereffening van geven en ontvangen. En dan dat kan, kijk maar eens naar bijvoorbeeld Als we het hier over relaties hebben. Heb jij een relatie op dit moment?

Ja. Waarom heb je een goede relatie? Dat is eigenlijk altijd omdat je over en weer van elkaar kan ontvangen. Herken je dat als ik dat zeg? Hmmmm. Geven is namelijk heel makkelijk.

SPK_1 A
Jazeker wel.

SPK_2 E
Geven is heel makkelijk, is heel veilig. Ik geef aan jou bijvoorbeeld. En dan sta jij als het ware bij mij in de schuld, in het krijt. En dat vind je, dat is een rotgevoel, dus dat geef je weer terug. Dus zo krijg je, zeker als er liefde in het spel is, dan geef je nog met extra veel positieve gevoelens erbij.

Dus ontstaat er een prachtige, ja, Ja, uitwisseling van geven en ontvangen.

SPK_1 A
Ik kan zelfs wel een voorbeeld geven. Mijn relatie is nog niet heel oud, dat is nog zeer april. Ik was onlangs jarig en kreeg een heel mooi weekendje weg. Nu is hij aanstaande zondag jarig. En daar heb ik wel heel erg zitten brainstormen met mezelf.

Ja, ik heb dat hele mooie weekendje weg gekregen. Wat ga ik nou terug doen om ongeveer op hetzelfde niveau te komen? Dus ik heb bedacht, ik kan niet hetzelfde doen. Dat is mijn eer te na. Ik ga geen weekendje teruggeven.

Maar wat kan dat wel worden? Dus daar ben ik een aantal dagen mee bezig geweest en ben nu in gesprek met iemand. Jij kan het natuurlijk niet verklappen, ondanks dat het straks natuurlijk al het verjaardagsfeestje geweest is. Maar ik herken heel erg om… Ik wil niet onderdoen voor zijn cadeau. Ik wil het op dezelfde golflengte een cadeau teruggeven.

SPK_2 E
Ja, en hier zegt ze iets interessants, op dezelfde golflengte. Maar dezelfde golflengte hoeft niet dus op dezelfde manier te zijn. Het kan ook zijn als jij hele oprechte dankbaarheid toont, naar aanleiding van dat leuke weekend dat hij jou heeft gegeven. Dat is ook een vereffening, dankbaarheid tonen. Dus het hoeft niet Op die manier dat jij ook een weekendje weg moet organiseren.

Kan echt op allerlei manieren, kan je dat doen. Of een heel mooi boek op de kop tikken, wat je graag wil hebben. Of een foto dienen. Van alles kan je bedenken. Dus het hoeft absoluut niet op dezelfde manier.

Maar relaties vestigen zich als je over en weer van elkaar kan ontvangen. Geven is het begin van een transactie. Maar pas als je beiden van elkaar kan ontvangen, dan vestigt zich de relatie pas echt. Want dan durf je bij elkaar in schuld te staan. En als dat constant zo als een dans zich vereffent, dan heb je in mijn optiek een hele gezonde, voedende relatie.

SPK_1 A
En zit daar een moeilijkheid of een makkelijkheid in als je dit bij je ouders gezien hebt? We hebben het over systeem. Wat is de invloed van het systeem, Els?

SPK_2 E
Een hoop. Natuurlijk een goed voorbeeld moet goed volgen en wat je gewend bent, dat vind je normaal. Maar ook als je dus een slecht voorbeeld hebt, of nou wat heet een slecht voorbeeld en niet een heel voldoende voorbeeld, dan vind je dat ook in eerste instantie ook normaal. Dan weet je nog bijna niet dat het ook nog veel mooier en veel rijker in de breedste zin van het woord kan komen. Maar er zit hier nog iets anders wat van essentieel belang is bij relaties.

En dat is dat hoe jij je met je innerlijke houding met je moeder hebt verbonden, dat bepaalt ten diepste hoe je je met een partner kan verbinden.

SPK_1 A
Kan je dit uitleggen?

SPK_2 E
Ja, dit is heel complex. Eigenlijk is het rare dat als jij naar je partner kijkt, dan zie jij eigenlijk, ja, in je partner of eigenlijk, of ongeveer daarachter, daar staat het beeld dat jij van je moeder hebt. Dus hoe jij innerlijk met je moeder bent verbonden, bepaalt het vermogen hoe jij je ten diepste ook met je partner kan verbinden. En ik noem dit dat je je moeder het handig is als je haar aanneemt in de package deal, zoals ik dat noem. En een package deal betekent dat iets niet onhandelbaar is.

Het is het hele pakketje. Je moeder is al het mooie, al het minder mooie, en alles waar je naar verlangt en nooit zult krijgen. Als zij mag zijn wie zij is, dan, zoals ik het noem, dan kan je haar boven je zetten in de fontein. En misschien is het ook even handig dat ik even uitleg wat die metafoor is van de fontein. Dan kom ik zo even terug op dit aspect hoe dit dan met relaties zit.

SPK_1 A
Helemaal goed.

SPK_2 E
Je bent veel meer verbonden met je systeem van herkomst, je biologische systeem van herkomst, dan je eigenlijk zelf in kan denken. Daar zitten veel meer onbewuste loyaliteiten dan je je met je hoofd kan indenken. Stel je je biologische familiesysteem voor als een fontein met verschillende bakken met water. Dan staan boven in je voorouders, je opa’s en oma’s in de bak daaronder. In de bak daaronder staan je biologische ouders.

Jij, kind, staat altijd in de kinderbak onder jouw ouders. En jouw kinderen en kleinkinderen staan weer in die respectievelijke bakken daaronder. En je staat in volgorde van geboorte in de kinderbak onder je ouders. Dus inclusief, miskraam, aborteerde kinderen, halfbroers, halfzussen, geen stiefbroers en zussen, moet een bloed lijn erin zitten. En als je op jouw plek in die fontein gaat staan, dan blijkt het leven je eigenlijk meer toe te lachen.

Je kan bijna uittekenen dat iedereen waar het in de basis goed mee gaat, en iedereen heeft weleens pech, maar als het in de essentie gewoon goed met je gaat gedurende je leven, kan je eigenlijk wel uittekenen dat iemand met de innerlijke houding op zijn of haar plaats in die fontein staat. Net zo goed kan je uittekenen dat iemand die altijd gedoe in relaties heeft, of altijd bewijsdrang heeft, of groepen heel erg spannend vindt, of voorzien iets waar je allemaal last van kan hebben, die staan meestal niet goed op die eigen plek in de fontein. En als jij dus, want heb jij broers, zussen?

SPK_1 A
Nee.

SPK_2 E
Dus jij hebt plek 1, vermoedelijk, in de kinderbak. Weet je nog iets van miskramen of iets dergelijks?

SPK_1 A
Nee, dat heeft mijn moeder niet gehad.

SPK_2 E
Oké, nou dan sta je op plek 1. Dus jij moet op die plek gaan staan om die onzichtbare stroming van die fontein op te vangen die zo nodig is om je goed te voelen. En als jij dan je moeder daarbij boven je in de bak kan zetten, dus haar helemaal kan aannemen in wie ze is, met al het mooie, al het minder mooie en alles waar je zo naar verlangt, maar ze niet kan geven, dan ben jij in staat om je ten diepste met iemand anders te verbinden en dus heel specifiek met je partner. betekent dat afgezien van gezonde relaties waar we het net over hadden, dus de constante uitwisseling van geven en ontvangen, maar daar zit bovenop dan ook nog dat hoe jij je innerlijk hebt verbonden met je moeder. En dat heeft weer gevolgen voor je relatie.

Als jij je heel goed met je moeder kan verbinden, dan heb jij ook de behoefte om dat in een partnerrelatie te doen. Maar iemand die om wat voor reden zijn moeder niet boven zich kan zetten in de fontein, omdat er ingewikkelde dingen hebben plaatsgevonden, die heeft meer moeite om zich te verbinden met de ander. En dat uit zich dan dat iemand zich te veel wil versmelten met de ander, dus die vergeet zichzelf dan helemaal. Of op essentiële momenten laat je de ander, laat je de partner niet toe. Dus je ziet eigenlijk dat langdurige relaties, dat zijn eigenlijk mensen die op dezelfde manier ongeveer hun moeder boven zich zetten, of niet, in de fontein.

Als je beide je moeder niet boven je kan zetten in de fontein, kan je een prima relatie hebben. En dan kan je een hele warme, liefdevolle uitwisseling van geven en ontvangen hebben. Maar je ten diepste verbinden met een ander, dat gaat dan moeilijker. En de problemen in relaties ontstaan vaak ook als de ene zich wel goed kan verbinden en de ander niet. En uiteraard in het begin is elke relatie leuk en spannend en fijn en gezellig.
Maar op een gegeven moment gaat deze dynamiek van hoe jij je moeder boven je kan zetten in de fontein, gaat meespelen.

SPK_1 A
Dus voor een gezonde relatie, waar we het over hadden, is dit van essentieel belang. Voor een gezonde, langdurige relatie.

SPK_2 E
Juist, ja. Dus ik zeg ook wel eens grappend van de mensen die op plane daten zijn, welke vraag moet je dus stellen aan je date?

SPK_1 A
Hoe ga je met je moeder om?

SPK_2 E
Precies, vertel eens iets over je moeder. En als daar gewoon met respect over gesproken wordt, ook al kunnen de best hele ingewikkelde dingen zijn, dan weet je van nou, iemand heeft dan, ja, daar lijkt het dan in ieder geval wel op, zijn moeder aangenomen in de package deal. Nou, dat is dus relatiemateriaal. En als iemand zegt van nou, echt een heel vreemd mens en nou, daar heb ik echt helemaal niets mee. Nou, dan heb je waarschijnlijk eerder plezier voor een paar nachten, maar dat is geen relatiemateriaal.

SPK_1 A
Is dit nog anders voor vrouwen of voor mannen?

SPK_2 E
Nee.

SPK_1 A
Ik kan me zo voorstellen dat mijn vriendinnen, als die aan het daten zijn en ze komen een man tegen, dan kijk je als vrouw ook wel heel erg van, is het zo’n moederskindje?

SPK_2 E
Klopt, dat is ook niet… Je hebt iemand nodig, of in ieder geval de meest… Nee, dat moet iedereen voor zichzelf bepalen wat hij wel of niet nodig heeft. heeft, maar je vader boven je zetten is ook verschrikkelijk belangrijk, want daarmee krijg je je natuurlijke daadkracht en dat hebben zowel mannen als vrouwen nodig. Dus over het algemeen worden mensen die hun vader en moeder gewoon aan hebben kunnen nemen in de package deal, die worden ook aantrekkelijk gevonden.

En niet zozeer vanuit de esthetisch vlak, hoewel dat er ook best aantrekkelijk soms uit kan zien, maar iemand die zijn moeder en vader gewoon boven zich kan zetten in de package deal in de fontein, die worden over het algemeen ook als aantrekkelijke personen gezien, waar het heel fijn is om bij in de buurt te zijn. Want dit soort mensen die hebben kunnen ontvangen van hun ouders, het hele pakket. Ook de minder mooie dingen hebben ze ook mee kunnen dealen. Dus ze zijn eigenlijk niet zo behoeftig. En op het moment dat iemand niet behoeftig is, dan wordt een relatie steeds zuiverder.
Want dan, als je niet behoeftig bent, dan kan ik jou daardoor veel beter zien in wie jij bent. Want jij hoeft op dat moment niet iets voor mij op te lossen wat ik zelf aan had moeten kijken In het familiesysteem.

SPK_1 A
Ook niks geheel te horen, de heling wordt niet van de partner verwacht.

SPK_2 E
Juist, ja. En dat maakt ook alweer dat je een gezondere relatie kan hebben.

SPK_1 A
Nou, boeiend inderdaad allemaal. En ook wel heel erg herkenbaar. Van gezonde relaties gaan we dan toch over naar Ik wil niet zeggen dat het ongezond is, maar naar het stuk ontrouw. Hoe kijk jij daar naar? Naar ontrouw, vreemdgaan, overspel in een relatie als dat gebeurt vanuit het systemische aspect.

SPK_2 E
Ja, vanuit het systemische aspect kijken we op meerdere manieren naar. Ten eerste is het heel simpel op het moment dat iemand overspel heeft of pleegt. Dan neemt iemand, letterlijk en figuurlijk. Op dat moment gaat de balans van geven en ontvangen wordt eigenlijk een stukje scheef getrokken, want eigenlijk neem je teveel. Tenzij je uiteraard af hebt gesproken dat in de relatie iedereen vrij is om daarin zijn eigen dingen te doen.

En dat moet iedereen echt volstrekt zelf weten wat wel of niet goed voor iemand is. Daar heb ik absoluut geen oordeel over. Het is gewoon leven en laten leven. En vanuit een systemisch perspectief, dus als jij de stel een partner gaat vreemd, dan neemt die. Dus de balans van geven en ontvangen gaat scheef.

Eigenlijk is de meest simpele manier dat die meer moet gaan geven dan weer in de relatie, om het weer goed te maken. Daarmee kan een relatie weer hersteld worden. De vraag is of het altijd opgebiecht moet worden. Ieder mag daar zijn eigen ethische waarde in hebben. Maar wat je vaak ook ziet is dat dan de partner zegt ik vergeef je.

Dus dan heeft hij het bijvoorbeeld braaf opgebiecht van ik ben vergeten gegaan zegt hij dan. En dan zegt de partner nou ik vergeef je. Dit is systemisch extreem belastend, want die partner is vreemd gegaan, dus die heeft al genomen. Vervolgens krijg je ook nog eens vergiffenis. Dat betekent dat die balans van geven en ontvangen nog veel meer scheef groeit.

En dan de vraag is of er dan ooit nog kans is op een gelijkwaardige relatie, want die balans is dusdanig scheef dat er altijd De persoon die het slachtoffer in dit geval is, nou kan niet eens een slachtoffer woord, maar degene die niet vreemd is gegaan, die kan de ander altijd op een bepaalde manier chanteren en in schuld duwen. Dus de vraag is of dat de relatie nog kans geeft voor de toekomst. Als ik het hier in mijn praktijk met cliënten over dit soort onderwerpen heb, dan moet iedereen zelf ook wederom weten hoe ze daarmee omgaan, waarbij ik wel ook zeg van systemisch gezien is het het meest gezond dat je de volle verantwoordelijkheid voor wat er gebeurd is van het aandeel van de ander laat je bij de ander en je kijkt jouw aandeel aan en je kiest opnieuw voor elkaar. Dan heeft de relatie weer een gelijkwaardige basis om door te gaan, waarbij de partner natuurlijk wel weer die balans van geven en ontvangen moet gaan herstellen, want die heeft natuurlijk wel genomen. Maar de volle verantwoordelijkheid voor het aandeel van degene die vreemd is gegaan laat je daar.

SPK_1 A
En hoe doet diegene dat? Hoe pakt hij de volle verantwoordelijkheid voor Het nemen, te veel nemen, het nemen van vrijheid.

SPK_2 E
Spraak je nu over het goed maken of überhaupt?

SPK_1 A
In dit stukje, een van de twee is vreemd gegaan en die moet de volle verantwoordelijkheid daarvoor nemen. Hoe kan je dat doen?

SPK_2 E
Door in ieder geval niet naar de ander te gaan wijzen. Van joh, jij was er niet of jij bent alleen maar met het kind bezig of jij hebt geen aandacht voor me. Nee, je eigen verantwoordelijkheid pakken. dat je zelf keuzes hebt gemaakt en daar consequenties voor gaat dragen. En dat je partner dan een tijd boos op je is, ja dat heb je dan zonder klagen, heb je dat te verduren inderdaad.

En dat bedoel ik met je verantwoordelijkheid. Dus jouw aandeel, daar moet je gewoon voor op je blaag na gaan zitten en dat aankijken en daarin het doen wat gepast is en wat juist is.

SPK_1 A
En betekent dat ook dat er een soort van storting op de balans gedaan moet worden?

SPK_2 E
Natuurlijk. Als iemand vreemd is gegaan en je ziet dat de partner eronder lijdt en maar wel bereid is om te onderzoeken of er nog een toekomst samen is, dan is het natuurlijk wel zinvol dat de ander iets gaat geven waar die ander ook een behoefte aan heeft, zodat die balans weer een stuk gelijkwaardiger wordt. Want anders wordt het een scheve relatie en de vraag is of daar iedereen uiteindelijk gelukkig van wordt.

SPK_1 A
Ik hoor dan ook wel eens in mijn praktijk, en je leest natuurlijk ook weleens wat, dat stel dat een man vreemdgegaan is en dat dat einde relatie betekent, omdat hij kiest voor de ander, dan komen ze in een scheiding terecht, dat de vrouw die achtergebleven is dan ook extreem iets verwacht op de financiële rekening, alsof het een storting is om te betalen voor het vreemdgaan en het verlaten van die relatie.

SPK_2 E
En de vraag is in hoeverre dat reëel is. Iemand moet ook bij zichzelf te rade gaan van heb ik misschien niet teveel tekorten gehad in mijn leven of vanuit het familiesysteem die ik stiekem aan het verhalen ben bij mijn partner. Want als je zelf namelijk niet goed in die fontein staat, je bent op bepaalde manieren, heb je voor je ouders gezorgd of je hebt een oordeel over je ouders of je kan ze in ieder geval niet boven je zetten in de fontein, dan ben jij behoeftig, dan heb je bepaalde tekorten gehad. En die ga je in eerste instantie altijd claimen bij je partner, maar ook zeker bij je kinderen. En op dat moment moest je echt afvragen of jouw claim wel reëel is.

Of die wel echt volledig… die ten laste kan leggen van je partner. Misschien moet je zelf nog wel bepaalde dingen uitzoeken. Dat je zelf zo boos bent op je moeder, waardoor je misschien ook geen goede relatie met je partner daardoor. Of dat maakt het ook alweer ingewikkelder.

De vraag is dus altijd hoe reëel het is om alles dan bij die vreemdgaande partner te leggen.

SPK_1 A
Ja, wat ik dan merk is dat zo’n achtergebleven, nu in dit geval tegen.

SPK_2 E
Een vrouw, maar het kan ook een.

SPK_1 A
Man zijn, die kunnen zo boos, zo gefrustreerd, zo verdrietig zijn, dat die wel heel snel met een vinger wijzen naar die partner. nou niet snel in staat zijn om naar zichzelf te kijken en vroeger naar het systeem. Hoe krijg jij mensen zover?

SPK_2 E
De kunst hierbij is dat ze moeten gaan onderscheiden welke emoties goed voor ze zijn en welke niet. En je ziet vaak in dit soort situaties dat de emoties te groot zijn voor het gebeuren. En natuurlijk, dit is geen makkelijke situatie, begrijp me goed, als je partner bij je weggaat en je inruilt voor iemand anders. Maar het verschil zit hem in, je hebt zogenaamde primaire boosheid en je hebt secundaire boosheid. Een primaire emotie die is verbonden aan een gebeurtenis of een wond en die maak je schoon van binnen als je die echt kan voelen.

En dit soort emoties die zijn altijd kort. 10 seconden tot 2 minuten. Als die nog veel langer duren, dan is het een secundaire emotie die iets afdekt. Dus dan dekt de boosheid in de secundaire uitingsvorm, die dekt de primaire emotie van de afwijzing, de machteloosheid, het verdriet, die dekt die af. En secundaire emoties die kunnen uren, avonden, weken, maanden, jaren aanhouden zonder dat er een heling plaatsvindt, want een primaire emotie die maakt je schoon van binnen, terwijl een secundaire emotie die dekt alleen maar die primaire emotie af, waardoor die eigenlijk er hield niks en dan ben je alleen maar boos en op die ander en dan kan je dus niet naar bij jezelf het verwerkingsproces ingaan.

Dus als ik met dat soort cliënten aan de slag ga, ga ik uiteraard, ja eigenlijk al een heel vroeg stadium, ga ik met ze aan de slag van ja maar wat is nou een primaire en secundaire emotie en wat is nou van jou en wat is nou van de andere en waar heb je wel en geen invloed op. Dus op die manier probeer ik dat te onderscheiden.

SPK_1 A
Er zijn natuurlijk veel dingen waar je geen invloed op hebt, in zo’n situatie maar überhaupt.

SPK_2 E
Is ook zo, maar dat hoort ook bij het leven. Dat je soms machteloos bent, dat er iets voor je besloten hoort waar je geen invloed op hebt. Dan kan je alleen maar het verwerken en dat doe je zelf. De vinger gaan wijzen, je gelijk overal gaan halen en je vrienden laten zeggen van joh, dat heb je toch niet verdiend? Dat duwt je alleen maar in een slachtofferhol.

Daar schiet je helemaal niets mee op. De heling zit juist in de verwerking bij jezelf. Zowel op het rationele niveau, maar ook op het emotionele niveau. Op dat primaire emotieniveau.

SPK_1 A
En hoe kijk jij naar vreemdgangers, mensen.

SPK_2 B
Die.

SPK_1 A
Meer dan één keer vreemd zijn gegaan, waarvan ze weten, waarvan de vreemdganger zelf ook weet, dat één van de ouders dat ook gedaan heeft. Wat is daar… Er zijn eigenlijk twee vragen. Wat zit er in de genen en wat is het systemisch hierin en wat is het verschil?

SPK_2 E
Ja, dat is heel complex en daar zit ook heus wel iets van een grijs gebied in wat niet helemaal te duiden is. Maar een kind is loyaal toch aan zijn ouders. Vaak veel meer dat je het door hebt. En soms is er een Een vader bijvoorbeeld die allemaal vreemd is gegaan. Dan wordt er in de familie met schande over die vader gesproken.

Dus eigenlijk wordt zo’n vader op dat moment buitengesloten. Hij mag er eigenlijk niet meer bij horen omdat hij vreemd is gegaan. Een familiesysteem vanuit het zogenaamde familiegeweten wat waakt over die fontein, maar wat je niet voelt, die accepteert het niet dat iets of iemand wordt buitengesloten. Dus een vader die wordt buitengesloten, die vreemd gaat, Dan wordt het familie geweten geactiveerd en die gaat iemand die later komt in deze familie, meestal een kind in de bak van de fontein daaronder, die raakt onbewust geïdentificeerd met die vader. En dan volg je het patroon, ik volg jou en het zal mij niet beter gaan dan jou.

Dus dan heb je een verstrikking of een onbewuste identificatie en dan heb je zelf niet eens helemaal door, maar je volgt onbewust dat patroon van die vader. Dus op dat moment als die vader de hele tijd vreemd is gegaan, dan word jij meegenomen in dat patroon. Dat is een dominant patroon dat je eigenlijk alleen maar echt goed met familieopstellingen vaak kan doorbreken. Dat je dan pas echt ander gedrag kan laten vertonen. Maar het gaat er uiteindelijk om dat op zo’n moment ben je, dan volg je dat patroon.

Dan hoop ik dat je een goede systemische coach hebt die daar dat kan doorbreken als je dat echt zou willen doorbreken. Maar het kan ook zijn, een ander patroon wat je ook in het systemische veld ziet, is dat wat je afwijst bij je ouders, installeer je onbewust bij jezelf vanuit onbewuste loyaliteit. Omdat je diep van binnen weet dat je ouders niet kan afwijzen. Dus hoe harder je roept ik wil vooral niet zo worden zoals hij. Dat is eigenlijk de grootste kans dat je exact zo wordt.

En ik heb regelmatig hier mensen in mijn praktijk die zeiden van ja het is het is mij nu ook overkomen. Ik lijk wel op mijn moeder die ook altijd vreemd ging of iets dergelijks. En juist dat wat je afwijst dat installeer je onbewust bij jezelf. Want ouders zijn die package deal. En als je Dat stukje wat je dan niet accepteert, dat ga je dus vanuit onbewuste loyaliteit bij jezelf installeren.

Dus op die manier kan er ook nog weer iets ontstaan. En soms gebeurt er ook dat mensen die vreemd gaan, nou die zijn vaak behoeftig, dus die hebben tekorten gehad. En die willen ze overal maar halen wat er te halen is. En dat zijn bodemloze putten, laat ik het zo maar zeggen. Ze proberen die leegte die ze voelen omdat ze zelf niet goed in het familiesysteem staan. proberen ze elders bevrediging van te krijgen. Alleen dat gaat nooit langdurig iets oplossen. Want een tekort in het familiesysteem dat moet je echt zelf oplossen en dat kan niet door een ander ingevuld worden of met seks of met spanning of met wat het dan ook is.

SPK_1 A
En jij zegt dat je daar met een opstelling aan werkt. Kun je vertellen Kun je iets vertellen over hoe zo’n opstelling dan kan gaan? Is dat bij iedereen dan verschillend of zie je er een lijn in?

SPK_2 E
Ja, een familieopstelling is eigenlijk een manier om met een aantal mensen in de ruimte in de bloot te leggen wat voor onzichtbare dynamieken er spelen in je familiesysteem. En daar is nooit iets helemaal eenduidigs in te zeggen. Dat is echt per systeem en per individu is daar iets anders aan de hand. Dus daar kan ik niet iets eenduidigs over zeggen wat per se systemische dynamiek is, wat leidt naar vreemdgaan. Het is vaak een combinatie van heel veel factoren.

SPK_1 A
Kun je een geanonimiseerde voorbeeld geven? Een voorbeeld van hoe iets kan gaan.

SPK_2 E
En wat zou dan de vraag van de cliënt geweest zijn?

SPK_1 A
De vraag van de cliënt kan zijn, ik merk dat ik vreemd ga, maar ik weet dat mijn vader ook vreemd gegaan is. Zit daar een verband?

SPK_2 E
Ja, precies. Nou, dan ga ik daarmee aan de slag en ga ik kijken of dat inderdaad iets is wat er in de lijn met de vader zit. Maar misschien heeft het toch wel iets met iets heel anders te maken dat ze nog eigenlijk iets met de moeder uit te zoeken heeft en dat ze zich feitelijk helemaal niet met de moeder kan verbinden. Dus daarom eigenlijk ook zich in een relatie minder makkelijk kan verbinden waardoor het ook makkelijker is om eventueel vreemd te gaan en buiten de deur te spelen. Dus het is te genuanceerd om hier iets echt eenduidigs op te zetten, op te zeggen.

SPK_1 A
En we hebben het gehad over het geven en ontvangen, dat het in balans moet zijn, het familie geweten, de verantwoordelijkheid nemen. Zijn er nog meer dingen die spelen bij ontrouw in een relatie, vanuit jouw aanvlieg-route?

SPK_2 E
Op het moment dat er een kind gemaakt wordt in een buitenechtelijke relatie, of nou of niet echt, het hoeft niet persgetrouw te zijn, dan krijgen we systemisch enorme belastende patronen. Want op het moment dat je een kind hebt met iemand, of dat nou geaborteerd wordt of niet, een kind is een kind, dan heb je een nieuw systeem met iemand. Een relatie is niet per se een nieuw systeem, maar een kind is altijd een nieuw systeem. In een systeem zitten bepaalde wetmatigheden en als je die volgt, dan gaat het leven over het algemeen makkelijker. Net zoals de zwaartekracht, een steen, die doen we wel naar beneden.

Dat kan je wel heel hard ontkennen, maar doe er maar je voordeel mee. En een nieuw systeem is dus als er een kind ontstaat en een nieuw systeem gaat systemisch voor het oude systeem. Dus stel de partner die gaat aan de slag elders en die maakt daar een kind. Dan is de relatie, en jij bent de achterblijvende partner, dan heeft het geen enkele zin dat die partner bij je blijft, want systemisch gaat dat nieuwe systeem voor, dit heeft zoveel impact op de relatie, dat de kans dat die relatie nog echt in de diepte bestaat, hij blijft wel misschien bestaan in de uitwisseling van geven en ontvangen, maar de vraag is in hoeverre die in de diepte echt blijft bestaan. Dus een kind die heeft altijd systemische impact. Want dan komt het bovendien ook in de bak van de kinderen. Dus de vader en de moeder. Stel dat de moeder vreemd is gegaan. Die blijkt nu zwanger te zijn van een nieuwe partner. En dan is het systemisch.

Een logische stap als zij de relatie met de ex-partner beëindigt en de relatie met de vader van het nieuwe kind. Maar stel dat er al kinderen uit de vorige relatie zijn, dan komt er ook in die bak komt er een kind bij. En soms wordt het, mag het kind ook niet, leeft het kind ook niet, wordt het geaborteerd, maar zelfs dan komt er ook een kind bij in de kinderbak daaronder, bij de broers en zussen. En dat heeft ook altijd weer systemisch impact. Dus zodoende kan een one night stand waar een abortus uit voorkomt, Daar ga je geen relatie dan mee, maar ook met dat geaborteerde kind, dat komt dus in de bak van jouw kinderen, in de bak onder jou te staan.

Zeker als daar al andere kinderen in zitten die niet eens weten dat daar een geaborteerd kind zit, dan krijgen we ook weer mogelijk de kans dat daar zo’n onbewuste identificatie van een broertje of zusje met eventueel een geaborteerd kind komt. En dan worden die kinderen dus extra belast door die ene nacht pret.

SPK_1 A
Ja, ik heb wel cijfers gezien, ik heb ze absoluut niet paraat, maar van kinderen. Kinderen die niet weten dat zij eigenlijk geen kind zijn van de vader van wie ze denken dat dat hun biologische vader is. Van allerlei situaties van vreemdgaande en overspel. Dat zijn best wel hoge cijfers.

SPK_2 E
Ja, ik weet niet hoeveel ik die cijfers wel of niet kan geloven, maar dat heb ik inderdaad ook gehoord. Maar het is echt voor een kind verschrikkelijk belastend als het niet weet wie de biologisch vader is. Dan kan je altijd uittekenen dat dat kind daar later onder gaat leiden. Dat dat altijd gedoe op gaat leveren. Want een kind is altijd 50% de biologische vader, 50% de biologische moeder.

En als de biologische vader af wordt gewezen door de moeder, wordt het kind vaak extra onbewust trouw aan die moeder. aan die onbekende biologische vader. En je gaat vaak ook dat soort patronen volgen. En het kind voelt zich ook niet compleet als die niet zichzelf mag zijn. Want dat is ook 50% de biologische vader en 50% de biologische moeder.

SPK_1 A
Ja, ingewikkeld.

SPK_2 E
Ja, heel ingewikkeld.

SPK_1 A
Nu we het toch over kinderen hebben. Wat mij nou aan het hart gaat is dat We vinden allemaal dat we in Nederland een soort van eerste wereld van het land leven. Maar als we kijken naar scheidingen, onder andere naar aanleiding van vreemdgaan, want van de gescheiden mensen, daar gaat een scheiding ontstaan vanuit een derde door vreemdgaan dan weer. De scheidingen die er ontstaan en dan de problemen tussen vader en moeder en hoe ze dat uitvechten over het kind heen en waardoor zelfs ouderverstoting kan ontstaan. Wat doet dat uiteindelijk met een kind als er op die manier iets uitgevochten wordt?

SPK_2 E
Een vechtscheiding is rampzalig voor een kind, want het kind is onbewust trouw aan beide ouders en als het van de moeder niet meer van de vader mag houden dan voelt het kind zich op dat vlak volledig afgewezen en op een onbewust niveau gaat het kind steeds meer trouw worden dan aan die vader. En gaat die patronen dan ook weer volgen. Dus die kinderen komen volledig in een loyaliteitsconflict. En het mooiste wat je kan bereiken bij een scheiding is dat je als ouders afspreekt dat het kind altijd vrij is om naar de ander te gaan. En dat dat kind evenveel van papa als van mama mag houden.

En dat zouden beide ouders ook tegen dat kind moeten zeggen. Je mag evenveel van mama houden als van mij. En je mag evenveel van papa houden als van andersom. Dan voelt een kind zich niet meer belast. En een scheiding is ook complex genoeg voor die kinderen.

Maar op dat moment worden ze niet in hun zijnswaarde aangetast. Want als de vader bijvoorbeeld alleen maar slecht praat over de moeder, dan mag 50% van het kind er dus eigenlijk niet zijn voor de vader. Diep van binnen levert dat allemaal kramp op bij het kind.

SPK_1 A
Ja, en grote kramp. Zelfs zoveel kramp dat een kind uiteindelijk beslist, ik wil mijn vader of mijn moeder, maar het komt meestal voor met vaders, ik wil mijn vader niet meer zien.

SPK_2 E
Ja, en de vraag is hoe ver dat is, want zorgt het kind dan niet voor de moeder? En dat is ook niet eerlijk, want op het moment dat het kind, dat moeder eigenlijk niet kan handelen dat het kind ook van de vader houdt, wordt het kind uitgenodigd om in de fontein voor de moeder te zorgen. Dan staat het kind, komt dus boven de moeder te staan en vangt het dus niet meer de stroming van die fontein op, want dat moet je doen op jouw plek in de fontein. En daarmee kan het kind zijn moeder niet gewoon boven zich zetten in een fontein, want het kind is er zelf al boven komen te staan. Daarmee kan het kind eigenlijk al zich niet ten diepste verbinden met een ander.

Vervolgens wordt dan ook nog eens de vader afgewezen, want dat mag niet van de moeder. Dus dan krijgt het kind ook nog eens bewijsdrang. En onbewust gaat het kind trouw worden aan de vader in die patroon. Ja, hoe belastend kan je dit maken voor een kind? Dus een kind moet nooit meegetrokken worden in die dynamiek die tussen de ouders speelt.

Die moet als het ware uit de bak van de ouders gegooid worden van bemoei je er niet mee. Dit is van papa en mij. Jij bent ons kind. Wij lossen dit op als volwassenen en wij zorgen voor jou. Jij zorgt niet voor ons.

Maar daar zijn heel veel mensen niet toe in staat en de reden waarom ze daar vaak niet toe in staat zijn is in mijn optiek toch heel vaak omdat ze zelf niet goed in de fontein staan vanuit hun familiegeschiedenis. Zij hebben allerlei tekorten gehad in hun familiesysteem waardoor zij niet goed staan op de plek. Daar gaan kinderen alles dragen voor de ouders. Zo simpel is het. En zo krijgen we generatie op generatie, er worden patronen doorgegeven.

Want dat kind dat al voor beide ouders zorgt, omdat die al zo in scheiding liggen. En dan maar niet maar de eigen sores gaat vertellen. Want ja, papa en mama zijn al drugs zat. Gaan maar niet vertellen dat ik gepest word op school. Die zorgt dus al eigenlijk voor de ouders.

Dus die komt daar weer boven te staan. boven de ouders te staan in de fontein. Uiteindelijk krijgt dit kind misschien ook wel weer kinderen, die voelen al die baby’s, die voelen al direct weer of een ouder behoeftig is of niet en die gaan dan alweer op een bepaalde manier voor de ouder zorgen. Dat lukt toch nooit, want je kan niet dragen wat niet van jou is. Dus dan krijgt een kind een oordeel, een andere manier om weer boven de ouders komen te staan.

Zo kan zoiets generaties op generaties doorgaan totdat iemand in staat is om zelf op de eigen plek in die fontein te gaan staan en bij de ouders te laten wat van de ouders is en zelf aan te kijken wat van jezelf is en niet alleen op rationeel niveau maar ook op emotioneel niveau. En dan gaat die fontein weer stromen. En dan maakt het niet uit wat de ouders wel of niet hebben gedaan. Of je ze ziet of niet. Dat kan je gelukkig allemaal doen met je eigen innerlijke houding.

SPK_1 A
Els, een heel rare vraag. Er komen verkiezingen aan en degene die het volgende kabinet gaat maken, de regering gaat samenstellen, die zegt Els van Stijn, dat is zo mooi. Ik heb je boeken gelezen. Hier moeten we wat mee. Jij wordt minister van Onderwijs.
Wat zou je veranderen in het onderwijs om kennis over te dragen?

SPK_2 E
Dat is een complexe vraag. De eerste stap voordat ik zou besluiten wat ik in het onderwijs zou doen is een andere systemische wetmatigheid en dat is altijd eer iedereen die plaats heeft gemaakt waardoor er ruimte voor jou is ontstaan. Dus eer of respecteer iedereen die plaats heeft gemaakt, waardoor de ruimte voor jou is gekomen. Dus stel dat ik de minister van Onderwijs word. Als ik mijn voorganger niet respecteer, eer, dan zeg ik eigenlijk, ik gun jou je plek niet.

Jij bent niet goed genoeg geweest. Je hebt er alleen maar een zooitje van gemaakt. Dan kom ik erboven te staan. grote kans dat ik dan onbewust dat slechte pad, of dat pad van mezelf niet goed laten gaan, ook op een bepaalde manier ga vervolgen. En ditzelfde geldt ook in relaties.

Dus ook als een partner weg is gegaan, of zeg maar je hebt nu een relatie, en die heeft meestal ook nog wel voorgangers, wel eerdere relaties gehad, als je die niet herkent in hun plek, dan is jouw relatie sowieso ook kansloos.

SPK_1 A
Ik heb toevallig tegen mijn huidige vriend gezegd van een groot dankjewel aan alle vrouwen die op jouw pad zijn geweest. Heel goed, daarmee… Die zijn nu de beste versisseuren.

SPK_2 E
Juist, want zij horen er allemaal bij. Jij hebt een bepaalde, nou, opvolging van nummer ben jij qua plekbepaling. Maar die anderen, die behouden hun plek. En als jij niet de voorgangers kan respecteren dat dat hun plek is geweest, dan is de relatie al Ja, dan zit er al een enorme smet op. Maar dit was even een klein uitstapje, even terug naar je vraag, was er ook in het onderwijs?

Ik denk dat ik de kinderen, ik zou een bepaalde les willen organiseren, denk ik, of een soort van maatschappij leer, maar een systemische leer, laat ik het zo maar zeggen. waarin eigenlijk uitgelegd gaat worden dat ieder zijn eigen plek heeft en dat niemand jou van je plek kan duwen. Je kan er altijd met je eigen innerlijke plek gaan staan, maar dat je ook de ander de plek moet gunnen, ook al maakt de ander er een potje van. Ook al gaat die vreemd of je ouders hebben rare dingen gedaan, die plekken die blijven van hen. Ik zou heel erg willen leren dat iemand zelf op zijn plek kan blijven staan.

En de ander ook de plek gunt. En daarmee, en zeker als je dan je ouders ook goed boven je kan zetten, ben je in staat, zeker als je je moeder goed boven je kan zetten, om liefdevolle relaties aan te gaan. Als je je vader goed boven je kan zetten, dan krijg je een natuurlijk ambitieniveau en ook het vermogen om je op een gezonde manier te begrenzen. En daarmee heb je ook de ruimte om anderen ook hun plek te gunnen. Dan hoef je ook niet zo hard te vechten omdat je het gevoel hebt ik ben zoveel tekort gekomen waardoor je anderen van hun plek duwt.

Dus ik zou iets in het onderwijs willen implementeren dat ze snappen dat Ieder zijn eigen plek heeft en dat je innerlijke houding naar je ouders heel, heel, heel veel bepaalt voor je toekomstige levenskwaliteit.

SPK_1 A
Mooi. Ik denk ook wel dat dan om iedereen iets mee te geven moet er ergens op een bepaalde lijn iets gebeuren en het onderwijs is natuurlijk wel een kans.

SPK_2 E
Zeker weten, want daar komen alle kinderen langs. Precies, die komen allemaal langs. En ook als kinderen zouden ook mogen leren dat als Soms gaat een ouder ook wel eens met hun tiener kinderen praten over seksleven, van ik heb een nieuwe relatie. Dan wordt een kind uitgenodigd om voor de ouder te gaan zorgen. Dus een kind moet dan ook leren van lieve papa of mama, dit is niet van mij, dit is bij jou.

Dit moet je met je vriendinnen bespreken, maar niet met mij. Ik ben alleen maar je kind. Dus een kind moet kind kunnen blijven en een ouder moet gewoon zijn eigen dingen aankijken als een volwassenen.

SPK_1 A
Ja, soms zijn ouders ook wel, die zeggen dat ook, laat zij iemand wat van… Ja, mijn vriend, en toen had hij het over zijn zoon.

SPK_2 E
Hopeloos, hopeloos. Zo’n zoon, als een man praat over zijn zoon als de vriend, dan wordt het kind dus uitgenodigd om voor de vader te zorgen. Want het kind wil niks liever dat de vader goed gaat, dus die gaat bevestigen. Nee, natuurlijk ben ik de vriend van papa. Want een kind die zorgt voor zijn ouders.

Zo simpel is het.

SPK_1 A
Ja, exact. Dan had ik net nog een vraag in mijn gedachten. Even nadenken.

SPK_2 E
Je had het over het onderwijs en wat daar zou je mee willen?

SPK_1 A
Ja, ik weet het al weer. Wat nou? Even weg van het onderwijs, maar ik dacht wel aan oké, als je als kind dat leert door je ouders op hun plek te zetten, maar hoe is het andersom van ouders als je ziet dat je kind van het padje afgaat?

SPK_2 E
En wat noem jij van een pad afgaan?

SPK_1 A
Er zijn kinderen op dit moment die ontzettend veel drinken, ontzettend veel blowen. Er zijn nogal wat prikkels in de samenleving die wat anders zijn voor ouders, omdat ouders die prikkels allemaal nog niet mee hebben gekregen toen ze zelf kind waren. Dus al die prikkels van drugs en van het criminele pad stelen of wat dan ook waarvoor je denkt van ja, Dit is niet vanuit mijn normen en waarden dat ik hier blij mee kan zijn. Het is niet het leven wat je je kind gunt. Het is niet de gezondheid die je kind gunt.

Hoe zit dat dan van ouder naar kind? Kun je daar nog iets over zeggen?

SPK_2 E
Het is natuurlijk hele complexe materie om daarin in zijn algemeenheid iets over te zeggen, maar ik ben er wel van overtuigd dat een flink aantal labels die kinderen soms opgeplakt krijgen als ADHD of dat soort labels, dat die minder van toepassing zouden zijn of nodig zouden zijn als ouders meer in staat zouden zijn om hun eigen thema’s aan te kijken. Dus dat de ouders goed op hun eigen plek staan. Want dan is het kind veel vrijer om een eigen leven te leiden. En tekorten die ontstaan doordat je niet goed in de fontein staat, omdat je een oordeel hebt over je ouders of iets voor ze moet zorgen, die worden vaak gecompenseerd met drugs, met verkeerde vrienden. Want ook hoe beter jij je dus weer hebt verbonden met je moeder, hoe beter je je weer ook met andere mensen kan verbinden.

Dus het is ook over het algemeen dan wel dat je ook de vriendenclub dan ook over het algemeen iets gezonder geaard en verankerd is in de maatschappij. Dus je begint al door zelf goed met je eigen thema’s aan te gaan en kinderen ontsporen soms. Dan is het de kunst ook om daarin je verantwoordelijkheid te nemen en te kijken wat je daarin kan doen. Wat kunnen kinderen daar, wat kan je dan doen? Het is zo algemeen dat ik hem lastig vind om hem te beantwoorden.

Ik denk dat kinderen, die worden meer meegesleurd in groepsgedrag dat slecht voor hen is, als ze minder in staat zijn om bij zichzelf te blijven. En als jij geleerd hebt om goed met emoties om te gaan, dan bewoon jij je lichaam beter. Dan kan je dus ook moeilijke situaties ook beter verwerken. Dan hoef je het minder op andere manieren te compenseren. en je kan daarmee dus ook wordt je minder meegetrokken in gedrag van anderen dat misschien helemaal niet goed is en uiteraard een kind die moet ook in de pubertijd ook zichzelf wat leren kennen en wat grenzen opzoeken en zich soms ook maar eens even een iets stoms uithalen maar dan wel de verantwoordelijkheid dragen om dat ook allemaal weer netjes op te lossen en niet als alle curling elders die alles voor zijn weg Het pad helemaal schoonvegen en dat het kind helemaal niet op de blaren hoeft te zitten.

Maar belangrijk is, en dat komt eigenlijk wederom weer naar die lessen misschien ook wel ooit op school, dat het kind mag leren om bij zichzelf te blijven, in plaats van meteen meegesleurd te worden van, goh, zullen we daar eens iets gaan stelen? Of zullen we daar eens een lijntje gaan nemen? Als je daar zo’n behoefte aan hebt, dan zit er iets niet goed bij jou, zoals jij op jouw plek in het familiesysteem staat. En daarmee aan de slag gaan, dat zou… mijn optiek de eerste stap zijn.

SPK_1 A
Helder, dankjewel. Els, we gaan inmiddels een beetje naar het einde van het interview van deze podcast. Welke vragen heb ik je nog niet gesteld en zou je in dit stuk over relaties, gezonde relatie, ontrouw, wat het doet met kinderen, zou je toch nog antwoord op willen geven?

SPK_2 E
Misschien in het kader van relaties en relaties die soms ook eindigen, om wat voor reden dan ook, dat het heel belangrijk is dat je het stukje hart dat je aan de ander van jezelf hebt gegeven, dat je dat mee terugneemt. Soms heb ik hier wel eens in de praktijk mensen die zeggen van nou de relatie is voorbij en dat klopt ook helemaal, dat past toch niet, klopt qua waardenniveau niet bij elkaar.

Maar toch blijf ik naar die man of die vrouw verlangen. En dat blijkt vaak dat je een stukje van jezelf aan die persoon hebt gegeven. Dus eigenlijk een stukje hart van jezelf heb je als het ware aan die ander gegeven.

Dus je hebt als het ware een gat in je hart. En dat stukje heeft die ander onbewust. Maar dat stukje is van jou en je verlangt dus eigenlijk meer naar eenwording met jezelf. Dus je hebt dat stukje hart innerlijk terug te halen. En die ex-partner die mag wel alle vruchten van het hart, mag die Dus je hebt, als het ware, je hele appelboom heb je aan die ander gegeven.

Nou, die appels mag hij uiteraard en alle vruchten mag hij houden. Daar heeft hij ook gewoon recht op. Of dat heb je met liefde gegeven, mag je ook gewoon rustig daar laten. Alleen die appelboom, die is voor jou. Dat is dat stukje hart.

En dat moet terug.

SPK_1 A
Hoe doe je dat?

SPK_2 E
Ja, dat kan ik aan de hand van meditaties, doe ik dat met mensen. Soms ook in opstellingen. om op die manier jezelf weer compleet te maken en weer heel te maken. Want anders blijf je toch op een ongezonde manier naar die andere verlangen. En dat vergeten we vaak.

Dan denk je toch van ja, ik weet met mijn hoofd, die relatie werkte niet, het was een mooie tijd en ik ben dankbaar voor de goede tijd, maar ik weet ook dat er minder goede dingen waren, waardoor het beter is dat we uit elkaar zijn gegaan. Dan ben ik ook oprecht blij, maar toch blijf ik naar die persoon verlangen. Op zo’n moment kan er nog iets spelen met een stukje hart dat je hebt achtergelaten.

SPK_1 A
Ja, of misschien ook dat je een paar keer terug bent geweest naar zo’n knipperlichtrelatie.

SPK_2 E
Ja, en verder ook wat ik in mijn eerste boek, De Fontein Vind Je Plek, beschrijf, dat je ook op systemisch verantwoorde manier de relatie moet beëindigen. En daar zitten een aantal stappen in die handig zijn om systemisch te doen. Dus eigenlijk iets in de trant van ik heb je lief gehad, maar er zijn nu redenen waarom ik een ander pad ga kiezen. En dank je wel voor het vele goede dat ik van je heb ontvangen. Dat blijf ik koesteren.

En daar moet je niet op gaan afgeven. En dat de ander mag blijven houden wat je hem gegeven hebt en dat je de verantwoordelijkheid voor waarom het mis is gegaan bij de ander laat je bij de ander en je kijkt jouw aandeel aan en je neemt het goede mee naar de toekomst. Als je op al deze punten een innerlijk ja kan zeggen van nou dit heb ik aangekeken en daar heb ik mijn antwoord op gevonden. dan ben je systemisch weer beschikbaar voor een volgende relatie. En als je hier nog iets te doen in hebt, dan heeft je volgende relatie al een 1-0 achterstand, want die relatie moet eigenlijk iets oplossen wat jij nog zelf had moeten oplossen in die vorige relatie, bij het afscheid van die vorige relatie.

SPK_1 A
Ja, dat is natuurlijk lastig, kijk in de zin van, onlangs sprak ik met mensen die vanuit Die waren allebei getrouwd, hadden allebei kinderen, hebben elkaar ontmoet, hebben besloten om met elkaar verder te gaan. En ze hebben ook letterlijk gezegd, je begint natuurlijk al met een 1-0 achterstand, dat als je twee gezinnen zo achterlaat en je gaat samen, dan is het ontzettend lastig in dat systeem om samen te gaan.

SPK_2 E
Klopt, want het systeem waar kinderen in zitten, dat gaat voor. Op het moment dat die nieuwe, dat nieuwe stijl samen een kind krijgt, dan pas gaat het echt een stevige, ja, een nieuw gezin gaat het vormen. Want anders gaat het oude systeem voor met die kinderen.

SPK_1 A
Ja, soms zijn mensen op een leeftijd wat ze willen.

SPK_2 E
Is ook zo, klopt. Maar dan heb je dat te accepteren.

SPK_1 A
Ja, precies. Dankjewel Els. Ik vond het zeer interessant. Ik heb veel van je geleerd. Dank je wel.

SPK_2 E
Graag gedaan. En dank dat je dit verder wil verspreiden, want ik denk dat we echt heel veel ook energieverlies kunnen voorkomen en gedoe en pijn en verdriet. Als mensen meer bewust worden van de systemische impact van relaties, van vreemdgaan, van het effect op kinderen en hoe dat zit, dan denk ik dat de wereld alleen maar soepeler kan lopen.

SPK_1 A
Dankjewel. Jij luisterde naar Els van Stijn. Wil je reageren op dit verhaal? Mail dan naar info at youtubecoaching.nl of neem contact op met elsvanstijn.nl. Dank Els en ook dank aan jouw luisteraar voor het luisteren.

Over twee weken is er weer een nieuwe aflevering van Op zoek naar liefde. Ik hoop dat je dan ook weer luistert. Els, wat zijn de titels van jouw twee boeken?

SPK_2 E
Het eerste boek dat ik heb geschreven heet De Fontein Vind Je Plek. Dus dat is om goed op jouw plek in het familiesysteem te komen staan. En de tweede plek is De Fontein Maakwijze Keuzes. En dan zet ik de fontein in een breder perspectief. En daar komt ook een heel groot stuk over relaties aan bod.

Hoe dat nog systemisch verder zit in plek 1 en plek 2 in relaties. En dan ga ik dat soort dingen dieper in.

SPK_1 A
Super interessant. Ik ga hem zeker aanschaffen. Dankjewel.