Wat is de rol van ‘de derde’ bij vreemdgaan?

https://www.juttucoaching.nl/podcast-serie-12-ontrouw-2-wat-nu/ #113

 

“Dankzij de maîtresse houdt het huwelijk lang(er) stand.”

Maîtresse is een leenwoord uit het Frans, het achtervoegsel is gevormd van maître -meester- zoals baronesse gevormd is van baron en betekent letterlijk meesteres. Van oorsprong werd met de maîtresse namelijk de meesteres van iemands –mannen– hart bedoeld, iemands geliefde.

Ik deze post het hebben over de maitresse, ofwel de minnaar of de minnares, ofwel de bijman of de bijvrouw, ofwel ‘de derde’. Dat laatste is het kortst en niet afhankelijk van sekse, dus dat woord gebruik ik hier.
Persoonlijk vind ik maitresse wel het allermooiste klinken, maar toen ik in een bepaalde periode de ‘de derde’ was, vond ik echt al deze woorden vreselijk.

Ik geef hier ‘de derde’ de aandacht en vooraf wil ik zeggen dat geen enkele situatie dezelfde is, en ik geen mensen wil veroordelen. Ik wil slechts de rol van de derde nader toelichten. En me, samen met jou, de lezer, afvragen welke betekenis die rol heeft.

Wat is die rol? Wat zijn de verantwoordelijkheden? Waarom kiezen mannen of vrouwen er bewust voor om ‘de derde’ te zijn? Wat valt er in het hele verhaal over vreemdgaan over deze rol te vertellen? Ik ga een poging doen om e.e.a. van verschillende kanten te belichten.
Heb jij hier een vraag over? Je bent welkom om te reageren.

Lang geleden had ik een heel sterke mening en die was ‘iedereen heeft de verantwoordelijkheid over zijn of haar eigen relatie’ en ik vond dus dat de derde geen enkele verantwoordelijkheid had ten aanzien van het huwelijk of de relatie van de geliefde.

Toen ik dus tot-over-mijn-oren verliefd werd op mijn jeugdliefde Paul (ik geloof dat ik hem in mijn vorige podcast zo noemde), vond ik dit. Hij was verantwoordelijk voor zijn huwelijk en ik was verantwoordelijk voor mijn relatie.
We waren allebei totaal niet van plan om onze partners te verlaten voor elkaar. Hij voelde heel veel liefde voor zijn toenmalige vrouw en ik voelde veel liefde voor mijn toenmalige verkering.

Als ik in mijn praktijk tijdens de intake met koppels praat die, nadat uitgekomen is dat de een of de ander vreemdgegaan is, besloten hebben te onderzoeken of ze samen verder willen en kunnen, praten we uitgebreid met elkaar en kijken we met behulp van mijn relatiescan naar hoe de situatie was voor het vreemdgaan.

[Overigens als je die relatiescan wilt ontvangen, kun je ‘m aanvragen via info@juttucoaching.nl]

Achterstallig onderhoud
Als we langs de hoofdgroepen gaan: organisatie, communicatie, intimiteit en seksualiteit en de onderdelen hiervan, dan blijkt dat er heel veel onderdelen onder water staan. Die zijn niet onderhouden, daar is lang niet bewust aan gewerkt en er is bewust of onbewust niet goed genoeg over gesproken. En beiden voelden zich wel tekortgedaan.
Ja, nu de poppen aan het dansen zijn, als de ontrouw aan het licht komt, beseffen de meesten wel dat ze achterstallig onderhoud hadden waar ze niet meer over spraken. Te vergelijken met een wat oudere auto die jaarlijks naar de APK moet, maar wat je stelselmatig gewoon overslaat. Dan loop je inderdaad het risico dat je ergens op een heel slecht moment op een onhandige plek met een kapotte auto komt te staan. En misschien wel met drie huilende kinderen op de achterbank. En dan heb je de poppen aan het dansen.
Of als je het vergelijkt met het poetsen van je tanden. Je kunt een avond overslaan, misschien zelfs een hele week, maar het wordt al een gok als je een maand of langer je tanden gewoon niet poetst. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je een groot risico neemt als je je relatie niet onderhoudt.

Ik zie in mijn praktijk dat er vaak achterstallig onderhoud is in de relatie. En dat de ‘derde’ een persoon is die op het werk tegengekomen wordt, de stereotype secretaresse kan zijn, of dat men bewust op zoek gaat naar aandacht, naar intimiteit of naar seks via een bepaalde website, of je komt iemand in de supermarkt tegen, ook dat laatste komt echt voor.
Het kan dus zo zijn dat de derde een of meerdere pijlers van het gemis binnen de relatie opvult. Dat er dus geen sprake hoeft te zijn van echte verliefdheid, of echte liefde, maar dat het puur een gemis opvult.
De ‘vreemdganger’ in kwestie kan zeker wel gevoelens hebben, maar als het op het maken van een harde keuze aankomt, zal er vaker gekozen worden om door te gaan met de partner en het gezin, dan dat er gekozen wordt voor ‘de derde’.

Opleving in de relatie
Het kan dus zo zijn dat de man of vrouw in kwestie voor een bepaalde tijd ook rustiger of gelukkiger lijkt in zijn relatie omdat er elders heel fijne compensatie is en er ergens aandacht gegeven wordt. Verliefd en als nieuwe versie van zichzelf kan je je euforisch voelen, nieuwe energie, nieuwe dingen meemaken en er kan een tijd lang ook nieuwe energie in de relatie gestoken worden die meekomt met de flow van de nieuwe energie van ’de derde’. Het komt zelfs voor dat ‘de derde’ dus voor nieuwe energie en betere seks in de relatie zorgt, zonder het zelf te beseffen.

Of de derde veel of weinig betekenis heeft, hangt ook mede af van wat voor soort relatie het is. In het boek van Petra Deij lezen we verschillende soorten affaires. En natuurlijk varieert het van emotionele ontrouw tot en met fysieke seks met echte gevoelens van houden van (de romantische affaire). In dat laatste geval heeft de derde natuurlijk veel betekenis.

Alle gifpijlen op de derde
Als de relatie met de derde aan het licht komt, worden vaak alle gifpijlen van de bedrogen vrouw of man gericht op ‘de hoer, de heks, de vuile slet’ en nog meer van dat soort woorden.
Hoe komt het nou dat de aanval vooral gericht wordt op de derde persoon en niet 100% op de eigen partner. Dit vind ik namelijk superfascinerend. Ik zeg zelf namelijk altijd tegen mijn partner ‘lieve schat, al staat de mooiste vrouw in haar mooiste lingerie aan jouw deur te bellen, het gaat mij erom hoe jij hierop reageert.’
En dit meen ik ook. Als mijn partner bijvoorbeeld meegevraagd wordt door een vrouwelijke klant om op zondagavond mee te gaan naar een musical, dan heb ik grote bedenkingen, maar dan is het aan mijn partner wat hij ermee doet. Dan kan ik ook echt wel grote ruzie maken met die partner, maar die vrouwelijke klant kan het natuurlijk altijd vragen. Het zegt mij overigens wel iets, als je aan een zakelijk contact gaat vragen of hij meegaat op een zondagavond naar een musical. Toch? Of als je partner een gezellige avond heeft in de kroeg met vrienden, een vrouw hangt aan zijn lippen en geeft zichzelf bijna op een presenteerblaadje, ook dan is het aan de man wat hij ermee doet. En andersom he, als ik uitga en een man geeft blijk dat ie wel met mij naar een concert wil, is het aan mij om hier op gepaste wijze, conform mijn afspraken thuis op te reageren.

Als vrouw voel je het direct als een andere vrouw richting jouw man komt en of dit dan alleen ‘n zakelijke of ook een persoonlijke toenadering is. Omgekeerd heb ik het ook meegemaakt. Dat er een man op mij afkwam en ik me nergens bewust van was, maar dat bij mijn toenmalige partner het vuur uit zijn oren kwam, of ik het niet in de gaten had dat die man mij wilde versieren?
We hebben hier volgens mij een voelspriet voor.

Enfin, het komt uit en alle pijlen worden gericht op de derde, waarom gebeurt dit?

1. Het is, zeker in het begin, nog niet te bevatten dat jouw partner, jouw partner met wie je al lang een relatie hebt, met wie je bepaalde afspraken hebt, op wie je vertrouwt, bij wie je schuilt, misschien wel de vader of de moeder van je kinderen JOU dit aandoet?
   Je hele illusie valt in duigen. Het is ongelooflijk lastig om jouw partner, wie je 100% dacht te kennen te zien als iemand die vreemdgaat. En dus geef je de eerste schuld aan ‘de heks’, dat loeder, die verleidster, of de verleider, de debiel of welke naam iemand ook krijgt. Alle negatieve energie gaat vaak in eerste instantie naar die derde persoon. Omdat die naar alle waarschijnlijkheid jouw partner, die zoiets nooit zou doen, verleid heeft.
2. Zeker als je getrouwd bent, er kinderen zijn en je nog zielsveel van je partner houdt, is het ongelooflijk angstig om ten volle te tieren en boos te worden op je eigen partner? Waarom? Omdat je sowieso nog in ongeloof zit en nog 100% hoop hebt dat je relatie het redt. En linksom, rechtsom, je hebt simpelweg je partner nog nodig als je kinderen hebt. Het is de andere ouder van je kind/kinderen. Je hele financiële status hangt van jullie samen af. Dus los van het feit dat je niet kan geloven dat jouw partner jou dit bewust aandoet, ben je ook nog afhankelijk van elkaar.
3. In sommige gevallen is de derde een bekende uit de sociale omgeving van jullie, een vriend of vriendin, een familielid, een buurvrouw of buurman, een collega en heb je als bedrogen partner ‘de derde’ misschien wel heel hartelijk ontvangen in je huis, of heb je zelfs het eea over jouw relatie verteld.
   In dat geval voel je je dubbel bedrogen. Mannen hebben vaak een ‘bond’ als ze elkaar kennen, je gaat niet vreemd met de vrouw van je beste vriend, je broer…. En sommige vrouwen hebben dat ook.
   Toen ik in de eerste week van mei net twee dagen terug in Den Haag was, werd ik gebeld door een dame. Ik kende haar niet, maar zij was mijn ex tegengekomen op een datingapp. Ze had hem via google opgezocht en was bij mijn profiel terecht gekomen met alle mooie happy foto’s. Zij dacht ‘hier klopt iets niet’ en wilde zelf absoluut geen relatie starten met een bezette man.
   Ik heb dat telefoontje, ondanks dat de relatie voorbij was en hijzelf kon beslissen of hij op dag 1 van het uit elkaar zijn op zoek kon gaan naar een nieuwe vrouw, heel erg gewaardeerd. Haar worden waren ‘vrouwen moeten elkaar beschermen en niet aanvallen, we zijn sisters’.
   Als de derde bekend is, maar ook als hij of zij niet bekend is, maar geen verantwoordelijkheid neemt, worden de pijlen die kant opgeschoten. Met een dosis flinke haat en soms ook met wraak.
4. Het bekend worden van ontrouw is een relatietrauma. Een trauma wat je aangedaan wordt. Dat betekent dat de partner van jouw lover terecht komt in een Post Traumatisch Stresssyndroom, dat betekent
   – last hebben van flashbacks
   – niet in de buurt willen zijn van mensen of dingen die je doen herinneren aan de ontrouw
   – angst, verdriet, spanning voelen als je eraan denkt
   – op de hoede zijn en schrikken
   – slecht slapen en/of nachtmerries hebben
   – je terugtrekken waardoor je ook wat steun mist
   – moeite hebben om je focus te houden
   – heel verdrietig zijn
   Het is verlies wat je wordt aangedaan. Dat voel je dubbel zo hard. Het komt echt als een BOM binnen. Tegelijk is het ook nog eens LEVEND VERLIES. Je partner is niet dood, maar je hele toekomst staat ineens op losse schroeven.
   Als je dan beseft dat de partner van jouw lover dit meemaakt als het uitkomt, is elke reactie met de pijlen op jou ook wel een soort van ‘bijna logisch’, toch?

Welke mensen pakken graag de rol van ‘de derde’?
Als ‘de derde’ geen eigen partner heeft:
– laag zelfbeeld
– moeilijkheden met hechting
– een thrillseeker zijn
– moeite hebben met alleen een moeder/vader zijn
– een jeugd hebben gehad waarbij de nadruk lag op ‘het perfecte kind zijn’
– bindings- en/of hechtingsangst
– zelf vaak bedrogen zijn en geen relatie meer aan durven gaan
– wel de lusten willen maar niet meer de lasten
Als de derde wel een eigen partner heeft, dan is ‘de derde’ natuurlijk ook zelf een ontrouw partner: (‘Eerste hulp bij Ontrouw’ van Kaat Bollen en Lore Eerlings)
– minder morele ontwikkeling/gewetensontwikkeling?
– men denkt toch dat het niet uit gaat komen
– de ontrouwe partner is eerder vreemdgegaan en dit is niet uitgekomen
– vindt om zijn of haar moverende redenen dat het ‘geoorloofd’ is (zie hiervoor OOK het boek van Petra Deij ‘Verder na een affaire’)
– moeite met impulse-controle
– aandacht of seksverslaving
– tekort aan lichamelijk of emotioneel contact in de relatie
– samen meer een bedrijf geworden zijn om de kinderen op te voeden en meer een broer-zus relatie hebben gekregen
– meer gefocust op ik dan op wij
– de ontrouwe partner is zelf bedrogen

Wat vind jij? Ben jij als ‘de derde’ mede verantwoordelijk voor wat er in het gezin van jouw lover gebeurt ja of nee?

Zoals ik al eerder gezegd heb, ik was hier vroeger heel duidelijk in: als derde voelde ik me niet verantwoordelijk. En toch knaagde dat antwoord aan mezelf.
Toen in ik de eerste week van mei dit jaar vrijgezel werd, kwam een oude lover weer op de lijn. Of we een wijntje zouden drinken. Dat was heel erg gezellig. Toen wij elkaar ooit leerde kennen, had ik een relatie en hij niet. En ja, ik ben toen vreemdgegaan met hem. Nu waren de rollen omgekeerd: hij had weer een relatie en ik niet. Als het aan hem had gelegen, hadden we onze relatie zo weer op kunnen pakken. Maar ik heb dit niet gedaan.
Ik heb de beslissing genomen om zelf niet meer vreemd te gaan. En ik besefte op dat moment dat ik ook niet meer de derde wil zijn. Dit om meerdere redenen, ik vind mezelf meer waard dan die rol hebben, als ik hem zou bieden wat hij mist in zijn relatie zou hij zijn relatie heel erg lang volhouden. In het nummer van Borsato en Snelle wordt het zo treffend omschreven. Wel bijzonder natuurlijk in de context van de relatie die Marco heeft toegegeven met de pianiste Iris Hond.

Marco Borsato & Snelle: 
Wat wil je zijn
Iemands geliefde of z’n grootste geheim?
Wil je de pijn? (Wil jij de pijn van hem?)
Of wacht je op iemand die er ook echt voor jou zal zijn?
En stel jezelf de vraag
Ben jij niet veel meer waard
Dan de lippenstift op z’n kraag?

Laat het duidelijk zijn dat ik niemand veroordeel die verliefd is, is geworden, of wordt op iemand met een relatie, I’ve been there. Ik maak alleen nu de keuze om dit niet meer te doen, om niet mede verantwoordelijk te zijn voor het oplopen van een relatietrauma.
Het is ook aan mij niet besteed om achter de geraniums te zitten en te wachten tot ik ‘aan de beurt ben’. Dat heb ik ooit uit heel veel liefde gedaan, maar toen Paul en ik voor elkaar kozen, heb ik aan den lijve ondervonden hoe moeilijk en uitdagend de valse start is. En daar hebben hun kinderen en de hele familie lang last van gehad.
Het is een groot dilemma als je echt waanzinnig verliefd op iemand geworden bent in een relatie. Echt, ik snap het. Iedereen maakt hierin echt zijn of haar eigen afweging. Ik weet zelf dat het starten van een relatie na vreemdgaan geen succesgarantie heeft.

In mijn praktijk ben ik tegengekomen dat ‘de derde’ contact zocht, nadat de affaire aan het licht gekomen was. De derde, een dame is dit geval, wilde graag contact met de bedrogen dame. We, het koppel en ik, hebben uitgebreid besproken hoe dit voelde voor de bedrogene. En we hebben ons ook afgevraagd wat de bedrogene zou willen met het gesprek, want dat was er niet bij geschreven.

Het koppel in mijn praktijk heeft besloten om het contact niet aan te gaan. En ook de vragen van de man van deze dame niet te beantwoorden en om samen verder te gaan en daar de positieve energie in te steken.
Dus als jij de derde bent en er wordt niet voor jou gekozen, wat doe jij dan?
Besef dat als jij een affaire hebt die op een bepaald moment aan het licht komt, dat jouw affaire heel abrupt kan eindigen. Sterker nog, daar ken ik ook de verhalen van, als je lover ineens in het ziekenhuis komt, of overlijdt, loop je de kans om helemaal alleen te zitten met je verdriet, of omdat niemand weet van je bestaan, of dat je aanwezigheid op geen enkele manier op prijs gesteld wordt. Als derde leidt je ook schade, pijn en verlies bij het barsten van de bom. Je kunt binnen 24 uur een totaal ander toekomstperspectief krijgen waar je niet of nauwelijks invloed op hebt als de bom barst.

Ook ik heb dat ooit meegemaakt. Nadat Paul en ik hadden besloten om voor elkaar te kiezen, ik thuis was gekomen en het mijn toenmalige partner had verteld, gebeurde er iets wat ik totaal niet verwacht had. Mijn toenmalige partner ging de volgende dag naar Paul en vertelde het hele verhaal wat ik opgebiecht had. Paul en ik hadden de regie niet meer en dat maakte dat ik van de euforie ‘we kiezen voor elkaar’ in de grootste hoosbui ooit kwam te staan, omdat Paul besloot dat het niet goed was om vanuit de gebarsten bom situatie thuis weg te gaan. En daar sta je dan met je slechte gedrag. Gekozen voor mijn lover, maar het kaartenhuis was ingestort zelfs voordat het gebouwd kon worden.
Het leven nam een bijzondere wending, want ik ging terug naar mijn toenmalige partner. Paul bleef thuis als crisismanager en na een jaar kozen we toch weer voor elkaar. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je als ‘derde’ een heel afhankelijke positie hebt. En dat besef je niet als je uit verliefdheid een affaire start met iemand in een relatie.
Verwijder je lover en zijn of haar partner van al jouw social-media. En maak het jezelf op die manier dan iets minder moeilijk door te amputeren.

Oproep: ben jij ‘de derde’ en wil je jouw verhaal delen, eventueel onder een andere naam? Neem dan contact met me op via info@juttucoaching.nl of via 0645622552

In podcast 112 die nog uit moet komen, interview ik Hilbrand Westra en Nicole Smet en heeft Hilbrand het over het heilige van echte liefde. Een aanrader.

Ik heb een missie en dat is dat ik een poging waag om gesprekken op gang te brengen in relaties. Het is niet belangrijk te weten of de mens geschapen is om monogaam te zijn. Het is belangrijker wat je in je relatie met elkaar afspreekt. Persoonlijk leef ik vanuit liefde, vertrouwen, acceptatie en overgave en dit is zalig, ook een uitdaging, maar is zeker te trainen bij jezelf.
Ook valt het te leren om met elkaar het echte gesprek aan te gaan. Betere communicatie en daardoor betere verbinding en die ga je weer terugzien in intimiteit en seksualiteit. De liefde valt te begrijpen. Echt.

Wil jij een in gesprek met mij over jouw situatie? Of je communicatie en verbinding verbeteren? Je bent van harte welkom. Maak een afspraak: https://www.juttucoaching.nl/contact/

Over twee weken is er een nieuwe blog & podcast. Ik ga dan met Leoniek van der Maarel in gesprek over het verlies en de rouw die wordt geleden rondom het vreemdgaan.

Liefs,
Annette